Bajki cz.2

Oto obiecana bajki cześć druga. I ostatnia.

Adela powolutku rozpakowała zawiniątko i … Co to? Dziewczynka nie umiała ukryć rozczarowania.
Nasiona? Babcia podarowała jej nasiona? Różnego koloru, kształtu i wielkości.
- Czy one są zaczarowane? - z nadzieją w głosie zapytała Adela.
- Oczywiście! Wszystkie nasiona są zaczarowane i kryją w sobie magię. – odpowiedziała babcia. Poleciła Adeli, żeby posiała nasionka w przydomowym ogrodzie.

Nasionka długo leżały w ziemi. Tak jakby były uśpione. Adela codziennie chodziła sprawdzać czy może już coś widać. Po kilku tygodniach z nasionek zaczęły wyrastać malutkie zielone kiełki .
Dziewczynka jeszcze kilka razy poszła zobaczyć co też dzieje się z jej roślinkami ale w końcu zapomniała o niech…
Przypomniała sobie dopiero, kiedy przyszła babcia.
- Witaj Adelko. Przyszłam sprawdzić jak tam twoje nasionka.
Adela, pomyślała, że roślinki pewnie już uschły, bo ona zupełnie o nich zapomniała. Nie troszczyła się, nie wyrywała chwastów, nie podlewała. Zawstydzona, zaprowadziła babcię do ogródka.
Ojej! Co to? Z nasionek wyrosły piękne kolorowe kwiaty.
- Babciu! To jakiś cud!
- Tak, kochanie, cud życia. Każde życie, każde narodziny są cudem. Jeśli chcesz poznać czarodziejskie zaklęcia, musisz uważnie obserwować wszystko to co dzieje się dookoła ciebie. Musisz dostrzegać czary we wszystkim co cię otacza.

Teraz Adela jest tak mądra jak jej babcia. Wie, że czary są dookoła nas i że po prostu się dzieją….