Facet mnie bije....

Dorobiłam się kucharza...
Kucharz jest jak najbardziej autentyczny. Prawdziwy mistrz patelni. Z dyplomem poświadczającym zawodowe umiejętności. Nie znalazł się u mnie przypadkowo. Przyturlał się za moja koleżanką,zacną, prawowitą właścicielką wyżej wymienionego. Przybyli na czas bliżej (jeszcze) nieokreślony. No i on z miejsca zainstalował się w kuchni. Mojej kuchni!
Już sama doprawdy nie wiem, czy mnie ta sytuacja bawi. Bo jak to mówią - kij ma dwa końce. Na jednym końcu tego kija to jest to, że wracam sobie do domu, a obiadem pachnie już od furtki. Kalorie? A , w nosie mam kalorie! W życiu swoim żadnej kalorii na oczy nie widziałam. Wobec tego nie będę się przejmować czymś co jest niewidoczne i tak naprawdę to nie wiadomo czy istnieje. Może to tylko jakaś naukowy mit, który niedługo obalą? No! A na drugim końcu owego kija to jest moje cierpiące ego. Sosna rozdarta to mały pikuś przy tym.
Zawsze jak do mnie goście przybywali to ja za kuchenną gwiazdę robiłam. Popisywałam się swoimi umiejętnościami kulinarnymi; obiadeczki, przystaweczki, ciasteczka i inne żarełka. A teraz… zostałam zdegradowana! Do roli pomywaczki i młodszej podkuchennej w jednym. I ego cierpi.
No co ja na to poradzę, że gotować lubię? No nic! Kura domowa jestem. I tyle…
A jak lubię to i umiem… chyba. I raptem zjawia się taki, Ślązak jeden, kuchnię mi zajmuje… I gotuje tak, że się samym zapachem można najeść.
Pamiętacie taką scenę z Seksmisji… jak Sztur pochlipywał i żalił się „Kobieta mnie bije” ?? No właśnie! A mnie facet pobił !!!

Nie powiem, bo to zawsze miło jak sobie do domu wracasz, a tu obiadem pachnie. Pod nos ci podstawiają frykasy… Przynajmniej raz się poczułam rozpieszczana;)
No ale żeby lepiej ode mnie gotować? Tego już za wiele…

PeeS. Jak już wspominałam, żona kucharza, a i on sam również są Ślązakami. Z tym, że on "bardziej". Wczoraj opowiadali mi takie różne śląskie „wice” i inne dyrdymałki. Konia z rzędem temu kto to przetłumaczy;
W antryju na befyju stoi szolka tyju.