Pokonkursowo... i konkursowo!

-
Nika!
Słowo sie rzekło... Kobyłka (z rzędem ) u płotu!
Odbiór własny!




Fundatorem nagrody jest osoba prywatna, która zastrzegła sobie anonimowość.



A teraz ogłaszam konkurs następny.
Proszę rozszyfrować co to znaczy:
Izoker od zolu do pucu a nie tyko gipsdyki.

Do wygrania super atrakcyjna nagroda.
Piesza wycieczka do trójmiasta(Kukinka, Kukinia, Rusowo)
Sponsor Główny Sołtys Wsi Nadmorskiej
Patroni medialni:
- portal www.różowy-berecik-z-antenką.com.pl
- Wydawnictwo ZołzaPress
- Lokalna telewizja Od ASa Do Sasa

Na prawidłowe odpowiedzi czekam do Środy 09.09.09 do godziny 09.09.

Komentarze

  1. West8 września 2009 06:34

    Będziesz przewodnikiem na tej wycieczce? To poszukam w słowniku :)
    Pozdrawiam

    OdpowiedzUsuń
  2. Nivejka8 września 2009 08:40

    Pomacham białą chusteczką...;)))

    OdpowiedzUsuń
  3. iw8 września 2009 10:15

    Ikar od żalu do puczu a nie tylko w gipsie grdyki....
    No wiem, trochę bez sensu, ale się przymierzam.
    iw

    OdpowiedzUsuń
  4. Nivejka8 września 2009 11:38

    Pudło. Próbuj dalej:)))

    OdpowiedzUsuń
  5. Nika8 września 2009 14:09

    Wow:) mam konika:) To już nie będę w drugim konkursie brać udziału.Ciągle tylko wygrywać i wygrywać ...nie chcę mi się. Chociaż zadanie bardzo mi podchodzące, z racji treści o tematyce jakby budowlanej hehe.cmokam:)

    OdpowiedzUsuń
  6. Nivejka8 września 2009 15:33

    Mam rozumiec, ze rezygnujesz z TAKIEJ nagrody???...niewiarygodne;)))

    OdpowiedzUsuń
  7. Nika8 września 2009 15:44

    za nic bym nie zrezygnowała...ale udaję ,bo za chiny lodowe nie mogę skojarzyć co to izoker... jasny gwint.:)żeś zagwozdkę zadała:) zołzo zołzowato:)

    OdpowiedzUsuń
  8. iw9 września 2009 22:10

    Powiem szczerze, że ja się poddaję...
    Ale mam jeszcze jedno pytanie do przyjaciela, więc może sprobuje.

    OdpowiedzUsuń
  9. Anonimowy24 maja 2010 13:23

    Farba olejna od podłogi do sufitu a nie tylko do połowy, jak kiedyś lamperie. :)))) Pozdrawiam KOALA

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

O opalaniu...

-
Obraz
Wiatr zmienił kierunek. Przywiał deszczowe chmury, które zasłoniły słońce, rozpędził smażących się na plaży turystów do okolicznych pubów i przywiał nabzdyczoną, nie wiedzieć czemu Osobistą. Stanęła w progu i nic. Nie przechodzi dalej, nie trajkocze wesoło swoim zwyczajem i nie rozgląda się ciekawie po kątach w poszukiwaniu sensacyjnej pajęczyny albo ekscytującego kurzu. Jedyne co robi to stoi, gapi się i myśli, chociaż za to ostatnie głowy bym nie dała. - Ależ nie krepuj się. Właź – zachęcałam gościa przyjaznym słowem i gestem. Jedyną reakcją było to, że ni to ze zdziwieniem ni z dezaprobatą spojrzała na własne, muśnięte lekką brązowo złocistą opalenizną nogi, przyozdobione gustownymi japonkami i lakierem do paznokci w kolorze malinowym z perłową poświatą. - Spokojnie, możesz w butach. Mieszkanie to nie meczet, żeby hasać po nim boso – kontynuowałam zachęcanie do ruchu jakiegokolwiek. Bezskutecznie. Najwyraźniej za punkt honoru postawiła sobie stanie i tarasowanie wejścia własna osobi...
Czytaj więcej

Jestem!

-
Obraz
Uprzejmie donoszę, że jestem, że wróciłam i że co najważniejsze, nie przytyłam. Chociaż żarcie było pierwszoligowe. Kaczuszki, łososie, krewetki, a nawet ble i fuj małże. Pomijając incydent z naćpanym dilerem, który chciał mnie zmolestować albo przynajmniej przestraszyć imprezka była cudna, uchachana , a jakie wino! Jestem wymasowana, wypachniona, dopieszczona w każdym niemal milimetrze kwadratowym całkiem sporego ciała. Tylko... kiedy ja to wszystko odeśpię? Oraz bolą mnie biodra. Nie, nie mam zamiaru obiecywać, że już nigdy nie przetańczę calutkiej nocy. Wręcz przeciwnie. Przetańczę i to nie jedną! Dla przyjemności i na złość tym którzy myślą, że mnie załamią! Na pohybel! Nie wiem tylko jak w tej sytuacji świętować Światowy Dzień Grania w Tenisa... Ponieważ, tak czy siak, bez względu czy taki dzień akurat w kalendarzu występuje czy nie, czybiodra bolą czy wręcz przeciwnie w tenisa jednakowoż nie grywam. Zatem...wejdę na szczyt góry. Własnych możliwości plastycznych.;)
Czytaj więcej

O złamanej nodze

-
Obraz
... dzisiaj będzie. Nadworny wpadł. Jak zwykle, bez zapowiedzi. I nie było by w tym absolutnie nic dziwnego gdyby nie fakt, że zegar wskazywał ledwie siódmą z minutami. Barbarzyńska godzina. - Wpadłeś na śniadanie? - I na kawę. Oczywiście - wysapał bez ceregieli sięgając po moją. Kawę. - Oczywiście... - warknęłam niemal wściekle. Niemal bo na Nadwornego gniewać się jakoś dziwnym zbiegiem okoliczności nie umiem, a i niczemu nie jest winny, że dzisiaj wyjątkowo nie miałam ochoty iść do pracy. No po prostu niechciej mnie dopadł.
Czytaj więcej