(nie)Marzyciel

Jak bardzo można mieć przechlapane w życiu to ja wiem od dawna. Nadworny właśnie zaczyna się o tym przekonywać.
Przyczłapał z miną smętna i nadętą. Drzwiami nie pierdutnął i nie zapiał radośnie od progu "Heloł". Ot po prostu; przyszedł, klapnął i siedział.
- Chory? - zapytałam wykazując zainteresowanie.
- Chorszy - odpowiedział z wzrokiem utkwionym w okno.
- Trup...
- Co? Jaki trup? Zgłupłaś? - ożywił się nagle - Już byś mi marsza pogrzebowego zagrała?
- Taaa... na grzebieniu chyba. Stopniowanie przymiotnika chory. Mówi ci to coś?
Nic nie odpowiedział. Widocznie trawił to co usłyszał. Druga ewentualność: przypominał sobie za co miał dwóje z polaka. I wreszcie trzecia (ewentualność) mamtowdupizm mu się włączył właśnie i ma gdzieś, trupy, gramatykę oraz kawę którą właśnie usłużnie podałam.
- Pogoda się zaczyna stabilizować - zagaiłam
- No - odpowiedział niezwykle elokwentnie
- I kurna w pracy ruch służbowy. Zielona trawka mi grozi...
- Acha - ponownie wykazał się wielkim zaangażowaniem w rozmowę.
Taka okazja, a ja nieprzygotowana! Gdybym mu teraz podsunęła testament, akt notarialny i umowę kupna sprzedaży czerwonego cuda po tuningu z napędem na cztery koła, pewnie by się nie zorientował i podpisał w ciemno.
- Halo! Nadworny Obudź się! Bo Cię okradną!
- No przecież nie śpię - obruszył się i popatrzył na mnie wzrokiem nadal nieprzytomnym.
- Słuchaj, my tu gadka szmatka, o pierdołach jakiś nieistotnych, a ty się pewnie nie możesz doczekać żeby mi zaznać czemu tę minę i chmurność czoła zawdzięczamy.
Nadworny oprzytomniał i wykazał wzmożone zainteresowanie kawą.
- Zanik kofeiny we krwi grozi utratą zdrowego rozsądku - powiedział odstawiając kubek - A tak na serio to właśnie nie wiem jak zakończyć coś czego właściwie nie powinienem zaczynać.
- Czyli?
- Czyli znajomości z niejaką Zofią Cylupą.
- Nie mnie oceniać, czy powinieneś czy nie, ale skoro tak uważasz, to "Kończ waść, wstydu oszczędź".
- Wista wio, łatwo powiedzieć. Tylko jak? Oto jest pytanie - Nadworny ponownie się zachmurzył.
- Te, Hamlet? Nie przesadzasz? Może wystarczy powiedzieć, tak po prostu ; Słuchaj Zocha, miło było ale...
- Zwariowałaś? Prawdziwego mężczyznę poznaje się nie po tym jak zaczyna tylko jak kończy!
- Uuuuuuuuu! To ja zwracam honor.
Zaczęliśmy kombinować. Co zrobić żeby z gęby nie robić części dolno tylnych.
- Mam! - wrzasnęłam - Powiedz jej tak: "Jesteś kobietą, o której mężczyzna może tylko marzyć. Moją, tylko moją winą jest, że nie mam natury marzyciela".
- Sama to wymyśliłaś? - Nadworny popatrzył na mnie z uznaniem.
- Nie. Za cienka w uszach jestem na takie złote myśli. To Sapkowski. Ale przyznaj, że pasuje jakby na Cylupe szyte...

Źródło zdjęcia w sieci