SKS

Byłam właśnie w trakcie litanii przekleństw na aurę miłościwie nam panującą i wzbijajłam się na wyżyny pomysłowości, kiedy z uchachaną gębą wpadła Osobista. Ciut świt dziewiąta rano było.
- Humorek jak widzę dopisuje - zapiała radośnie.
- Milcz! Jak do mnie mówisz! - warknęłam i znowu miałam się oddać narzekaniom. Na aurę. Bo złośliwa małpa jest. I kropka. Z moich szeroko zakrojonych planów doprowadzenia okien do stanu widoczności wyszło wielkie nic.
- To znaczy że masz wolne i możesz bez szukania pretekstów ze mną jechać - Osobista absolutnie bezceremonialnie zlekceważyła stan moich nerwów - Durna! Wiosna dookoła, a ty chcesz czas na mycie okien marnować?
- To ty durna jesteś - odcięłam się i pokazałam język. W całej okazałości - Jak ta wiosna już raczy przyjść to ja jej nawet nie zobaczę. Zza tych szyb to tylko szaroburą ciemność widach.
- No ale, wobec braku perspektywy, że jednak przestanie siąpić, możesz zrobić coś pożytecznego i pojechać ze mną - powiedziała nie bez racji Osobista i patrząc na zegarek dodała - Masz 10 minut. Ubieraj się!
- Rozkaz! - wrzasnęłam. I jeszcze sobie zasalutowałam. Do pustej głowy. Ale o tym, że pusta miałam się przekonać dopiero za chwilę...
Ubrałam się, szybciochem przydzieliłam zadania do wykonania Księciuniowi i zapakowałam się do wyścigówy Osobistej.
Jedziemy. Pierwszy zakręt mijamy na piszczących oponach. Zapomniała zredukować - pomyślałam sobie. Na przejściu dla pieszych mało nie staranowałyśmy grupki wyrostków. Parkowanie w centrum to już w ogóle wyczyn kaskaderski był. Od wypasionej audicy byłyśmy na grubość lakieru. Dosłownie!
- Kawy! - zawyłam jak tylko wysiadłam z auta.
- Jak sobie paniusia życzy - powiedziała Osobista dwornie i wskazała mi pobliską kafejkę.
- Co tak milczysz? - zapytała wiercąc się niecierpliwie.
- Przeżywam. I nadal nie mogę uwierzyć.
- W co? - zainteresowała się.
- Że jakiś dureń dał ci prawo jazdy. Przyznaj się! Kupiłaś na bazarze?
- Gadasz jam mój stary! - fuknęła - Ty wiesz, że on nie chce ze mną jeździć? Dasz wiarę?
- No jakoś mnie to nie dziwi. Dziwi mnie natomiast to, że ci w ogóle pozwala prowadzić!
- Durna? No właśnie nie pozwala! Muszę kombinować - powiedziała z wielce strapioną miną.
Nie wiem jakim cudem przetrwałam drogę powrotną. Osobista zachowywała się jak królowa szos. Hamowała w ostatniej chwili. Dosłownie jakby wierzyła, że taki sposób sprzyja masażowi stóp. Kierunkowskazem też sobie raczej nie zawracała głowy. Pewnie! Co będzie zdradzać każdemu gdzie jedzie!
Na rodziny łono powróciłam drżąca i blada.
- Co jest? Żadna szmatka ci się nie podobała? - zapytał Książę Małżonek widząc w jakim jestem stanie.
- Podobała - wysapałam padając bez sił, bez ducha, ze szkieletem jeno na sofę - Ale chyba SKS mnie dopadł. Z nagła.
- Obawiam się, że nie rozumiem...
- To proste. Z wiekiem maleje zapotrzebowanie na sporty ekstremalne. Dla równowagi wzrasta popyt na święty spokój.
- Acha - przytaknął na znak solidarności - A ten SKS?
- Starość kurwa, starość...