Dyngus

- Święta, święta i po świętach - stwierdził filozoficznie Książę Małżonek szorując garnek po bigosie. Minę miał przy tym jakby właśnie posprzątał na błysk cały świat i dziwił się dlaczego nikt mu nie gratuluje.
- I dobrze! Ile można się lenić - mruknęłam znad książki, która właśnie nabożnie posilałam szare komórki.
- Oj można... - rozmarzył się.
- pewnie, ze można. I ja wcale nie twierdzę, że nie lubię, ale zdecydowanie wolę się lenić w wytartych dżinsach czy w dresach. Wcale nie potrzebuje sobie do tego dorabiać ideologii w postaci eleganckiej garsonki - wygłosiłam mowę z pełnym przekonaniem o słuszności swoich poglądów i z mina sprawiedliwego udałam się do salony na zasłużony poświąteczny odpoczynek. Leżąc na sofie i machając prawym odnóżem dolnym , przypomniałam sobie, że właśnie mija poniedziałek, nie bez przyczyny zwany lanym. A ja nic! Od rana zapominałam zlać Księcia Małżonka. Za winy popełnione i ku chwale tradycji. Jeden leniwy rzut leniwym okiem na salon i zrezygnowałam z bitwy na terenie własnym. Straty mogłyby przewyższyć zyski.
- Skończyłeś? - wrzasnęłam w kierunku kuchni
- No! - otrzymałam odpowiedź zwrotną.
- To wynieś śmieci!
- Śmieci? Które? - Książątko rżnęło głupa.
- Na początek nasze. Ale jak ci się spodoba to możesz i od sąsiadów. Naprawdę nie będę miała nic przeciwko.
Coś tam mruczał pod nosem, ale zgarnął worek, zmienił papucie na wyjściowe gumiaczki i posłusznie udał się w kierunku śmietnika.
Czasu na przygotowanie zasadzki miałam nieludzko mało. W związku z tym, postanowiłam iść na całość. Uzbrojona w solidne wiaderko wypełnione niemal po brzegi wodą, zajęłam miejsce na z góry upatrzonej pozycji. I czekałam.
Kiedy tylko drzwi wejściowe otworzyły się z impetem,z okrzykiem bojowym na ustach ruszyłam do ataku i chlusnęłam na absolutnie zaskoczonego i nieprzeczuwającego nic... sąsiada. Książę Małżonek przepuścił gościa przodem i oberwał jedynie "odłamkami".
- I za co to? - sąsiad, susząc przy kominku ubranie i dumę własną nie wierzył własnemu nieszczęściu.
- Ku chwale tradycji - pisnęłam nieśmiało - I żebyś wiedział, że nie warto pchać się przed szereg...