Kocia awantura

W marcu koty, w kwietniu psy, a w maju my...
Jak się okazuje o kotach można zawsze. Tym bardziej, że pogoda marcowa....

Dziś, we wczesnych godzinach porannych, na sennych uliczkach Wsi Nadmorskiej doszło do awantury. Przedmiotem sporu między rodzeństwem był kot marki dachowej, maści czarnej, płci babskie, zwany Sonią.
- Ale ładny kot! - Julka wrzasnęła na cale gardło, rozdziawiła paszczę w zachwycie i pokazała palcem mijane cudo.
Za późno. Nie zdołam dostrzec.
- Kłamiesz! - Krzyś naburmuszył się, założył łapki na brzuszku i przygotował się do awantury - Nie mogłaś widzieć najładniejszego kota, bo Sonia jest w domu!
- Ale ja wcale nie widziałam Soni, tylko innego kota. Ślicznego!
We wstecznym lusterku zaobserwowałam moment wypinania języka. Tak to siostra uczy młodszego brata zachowań niekoniecznie akceptowalnych ale za pewne bardzo przydatnych w funkcjonowaniu w społeczności szkolno - przedszkolnej.
- Mamoooooooo! - wrzask dochodzący z tylnego siedzenia był przeraźliwy. Z trudem zapanowałam nad kierownicą - A ona kłamie!
- Rozmowa z kierowcą w czasie jazdy zabroniona! Oraz wszelkie awantury! - ucięłam dyskusję biorąc zakręt z piskiem opon.
Za nic nie rozumiałam o co ta cała heca z kocią urodą. Na parkingu zostałam oświecona...
- Bo Ona - Krzyś kontynuował wygramoliwszy się z auta - Powiedziała, że widziała ślicznego kota! A nie mogła.
- Może jednak mogła? - zapytałam z pewną taką ostrożnością.
- Nie mogła! - Krzyś stwierdził autorytatywnie - Sama mówiłaś, że Sonia jest najpiękniejszym kotem świata! Zapomniałaś?
Taaaaaaa... to się nazywa mieć autorytet! Niekwestionowalny, póki co.

Przy ściąganiu butów w przedszkolnej szatni, Krzysia naszła jednak refleksja...
- A dlaczego Sonia jest najładniejsza? Na świecie?
- Bo nasza- odpowiedziałam bez zastanowienia i co ważniejsze zgodnie z prawdą.

Źródło zdjęcia w sieci