Turystyczne story

” Owszem, to prawda, że pada deszcz,
Ale pozwolę sobie zauważyć, że tylko z góry”

Tym to cytatem, z radosnej twórczości naczelnego optymisty kraju, niejakiego Poniedzielskiego Andrzeja, pozwolę sobie nawiązać do… A nie! Wcale nie do optymizmu. Do turystów. Turystów albowiem (!) ci u nas dostatek.

Zaczęło się. Przez Wiś Nadmorską porozjeżdża się z trudem. Znalezienie miejsca do zaparkowania auta graniczy z cudem. Wszędzie pełno straganów z badziewiem. Jaja, ogóry, mydło, powidło i maść na szczury. To się nazywa SEZON. A jeszcze nie ma pełni. Pełni sezonu znaczy.
Jadę sobie przez moją Wieś Nadmorską, turystyczną wyścigowym autkiem w kolorze bliżej nieokreślonym 20 na godzinę. W porywach! Szybciej się nie da. Turysty łażą. Dosłownie. Niczym święte indyjskie (nie powiem co)
Każdy kij ma dwa końce. Z jednej strony trudności w poruszaniu, ceny pod sufit i wszechobecny tłum, a z drugiej ... wszyscy z tych turystów żyjemy. Niektórzy tylko z tego.

Turyści tak jak wszyscy inni dzielą się;
- na takich co to im się nigdy i niczym nie dogodzi.
- i na tych z gruntu zadowolonych.
Zadowoleni wiadomo. Cieszą się, że im się udało wyjechać, że dostali urlop, że trafił im się wolny pokój, że mogą spędzić fajnie czas, że jest pogoda – bo mogą się poopalać, że pada deszcz – bo można poczytać, że w pokoju mają czajnik bo nie muszą wychodzić, i że nie ma czajnika bo jest okazja żeby wyjść. Po prostu cieszą się że są, że mogą, że nie mogą, że muszą , że nie muszą….
Gorzej z tymi niezadowolonymi. Mina pod wiele mówiącym tytułem „ Wcale nie miałem (łam) zamiaru tu przyjeżdżać”. Wtedy tak;
- Jakie to łóżko jest niewygodne. Bo ja w domu to mam taki specjalny materac na środkowy odcinek kręgosłupa. No trudno. Pewnie po powrocie trzeba będzie iść do lekarza. Oby tylko nie okazało się, że operacja będzie potrzebna.
- No co to za pogoda? Doprawdy nie rozumiem. Jak można tak sobie kpić z ludzi. Deszcz to ja miałem w domu.
- I dlaczego to słońce tak parzy? No toż to się w głowie nie mieści. Udaru dostanę. O! I taki będzie finał tego nieszczęsnego urlopu.
- Phi. I to ma być zachód słońca?? U nas w … ( i tu wyliczanka: w Warszawie, Łodzi,Krakowie, Poznaniu…itd.) tam to dopiero są zachody słońca!
- I co to niby ma być? To jest koncert? Doda? Też mi artystka! (no tu to się akurat zgadzam) U nas w … to dopiero są koncerty! Pani! Jak taki Wodecki zaśpiewa. A wiesz pani jakie on ma włosy? E.. nie wiesz. Bo tu u was to…
Kiedyś, nie wytrzymałam. Mówi taki malkontent nabzdyczony;
- O patrz pani! Komar mnie dziabnął. Bąbel jest.
- No. faktycznie. Ale coś mały ten bąbel.
- Ano mały.
- Bo to u nas te komary takie jakieś małe, niewyględne, to bąbel tyci. U was w... to pewnie komary jak wróble to i bąble bycze…
Popatrzył, malkontent, popatrzył…i poszedł. Statecznym krokiem. Ku słońcu się udał. Tylko po jakiego parasola? Skoro u nich w… to dopiero słońce jest! Jajka można w powietrzu smażyć. Nie to co tu….
A najśmieszniejsze jest to… że w tym roku też przyjeżdża. Wraca.

Najlepszą zabawę mam w trakcie rezerwacji.
Dzwoni telefon. Odbieram. A tu… głos jak z radia. Myślę sobie;przystojny brunet, 198 wzrostu, piwne oczy. Przyjeżdża – niskopienny blondyn z niebieskimi oczami. Pudło.
Kiedyś zadzwoniła babeczka. Z głosu, tak na oko czterdziecha. Otwieram drzwi, a tu młoda, zgrabniutka laseczka. Znowu pudło.
Czasami udaje mi się trafić. To sobie wtedy plusika stawiam

I żeby nie było! Lubię turystów. Bo generalnie lubię ludzi ...

Źródło zdjęcia w sieci