W wersji light...

Normalni ludzie, w niedzielę, to siedzą w domu, z rodziną. Wcinają rosół i schabowego z kapustą. Widać Jolka, normalna nie jest. Przyczłapała w porze obiadowej. Patrząc pożądliwie na mojego kotleta rozbierała go wzrokiem, ale stanowczo odmówiła zjedzenia czegokolwiek.
Korzystając z okazji, że mam gościa, obdarzyłam rodzinę zaszczytnym obowiązkiem doprowadzenia jadalni po biesiadzie do stanu jako takiej używalności. Sama udałam się w miejsce zaciszne. Tak zwana kobieca intuicja mówiła mi, że zanosi się na spowiedź. Może nie tyle życia co ostatniego jego fragmentu.
Moja koleżanka bowiem, zaszczyca mnie swą obecnością, w przełomowych, że tak powiem momentach. No i nie myliłam się…

- Jestem na zakręcie – powiedziała i zamilkła wymownie, czekając na moją reakcję.
Pełny żołądek chyba nie sprzyja efektywnemu myśleniu, bo zaskoczyłam z opóźnieniem.
- Aha… A tak bardziej precyzyjnie?
- Tak bardziej precyzyjnie to chyba sobie muszę operację zrobić.
- Gadasz! Co się stał? Dolega ci coś? – przeraziłam się i zatroskałam szczerze…
- No. Musze się tych wałków pozbyć.
- Wałków? – zapytałam, chociaż paskudne podejrzenia już mi zaczęły kiełkować w głowie.
- No wałków. Co cię tak dziwi? Mój chłop się za innymi zaczyna rozglądać. Muszę coś ze sobą zrobić. Żeby małżeństwo ratować – ostatnie zdanie przesączone było dramatyzmem do tego stopnia, że prawie uwierzyłam w słuszność teorii. Że niby ilość tkanki tłuszczowej ma wpływ na trwałość związku.
- A co ma jedno do drugiego?
- No jak co? Ty się jeszcze pytasz? Ty wiesz jakie laski po ulicach paradują? Brzuchy na wierzchu, tyłkami kręcą…Tylko ja się muszę pod belą materiału chować. Nie mów, że tego nie widzisz!
- E… przesadzasz. A widzieć to może i widzę, Tyle, że ja w dziewczynkach nie gustuję i się za nimi szczególnie nie oglądam.
- Nie no! Z tobą nie można poważnie pogadać! Rady potrzebuję. A ty się zgrywasz.
- Dobra. To co mam ci doradzić?
- Masz mi powiedzieć co mam robić! W sensie czy robić operację czy nie robić.
- Rozumiem. Nie robić.
- Ale dlaczego?!
- Bo parę centymetrów w biodrach mniej jeszcze nigdy nie uratowało żadnego małżeństwa. Ot co!
- Ale mnie żadne diety nie pomagają!
- Widać taka twoja uroda. To po pierwsze. A po drugie to ty się chyba dawno w lustrze nie widziałaś. Co? O jakich ty wałkach mówisz? Wyimaginowane jakieś chyba.
- O zobacz! Jak nie wierzysz! – podniosła bluzkę, rozmiar na oko 40 (na pewno nie więcej) i chwyciła się za coś co w jej mniemaniu było wałkiem, a według mnie wałeczkiem jedynie. A i to mizernym. – Widzisz?!
- Widzę…
- A widzisz!
- … że masz szmergla widzę. Coś ci się poprzestawiało. Może z głodu? Jadłaś coś dzisiaj?
- Nie! Na diecie jestem! – i strzeliła focha.
- No właśnie. Bo coś głodnie wyglądasz...Kotlecika?
Spojrzała na zegarek i zaczęła coś bredzić o jakimś masażu odchudzającymi miskami czy coś takiego , że się spóźni... i poleciała.

- Już? Po babskich plotkach? – zapytał mąż Książę Małżonek ze zdziwieniem w oczach - Nawet kawy nie wypiłyście
- Nie. Bo akurat nie miałam dietetycznej.
- Kawy dietetycznej? Pogięło cię? A to jest coś takiego??
- A pewnie! Teraz wszystko może być odchudzające albo light… Odchudzająca kawa, wyszczuplające majtki, dietetyczny tort…

… z orzechami, bitą śmietaną i kremem waniliowym…. Jesz i chudniesz….
- Ej! Ty! Wstawaj! – usłyszałam nagle zaniepokojony głos męża poparty solidnym szarpnięciem – To niezdrowo tak spać na słońcu…

Źródło zdjęcia w sieci