Dezynfekcja ...

-
... czyli o stosowaniu się do zaleceń lekarskich.

Dezynfekcja odwewnetrzna ma swoje dobre i złe strony. Zacznijmy od dobrej; zakażenie, z całą pewnością mi nie grozi! Zadbałam o to osobiście. Czynną pomoc przy realizacji "recepty" odegrał też Książę Małżonek oraz doktor nauk medycznych, Antonii Wtorek z małżonką. Wespół zespół, uchwałą większości głosów, by zarazek apetyt móc zmóc, podjęliśmy decyzję (jedynie słuszną), że do dezynfekcji najlepiej nadaje się whisky z odrdzewiaczem (proporcje stosowne do wagi i osobistych preferencji). Zdania nie zmieniliśmy do końca biesiady na cztery cycki i dwie łysiny postępujące.

Stroną złą, a już na pewno posiadającą wiele negatywnych aspektów, profilaktyki odwewnetrznej, jest syndrom dnia poprzedniego, zwany w niektórych, bardziej ze zjawiskiem obeznanych kręgach - tupotem białych mew. Tupać to może niekoniecznie, ale jakiś krasnoludek wredny młoteczkiem pneumatycznym robi mi regularny otwór w głowie. Jeszcze go co prawda nie widać, ale wszystko wskazuje na to, że mam rację... Bo po co by robiło takie łup, łup, łup...
Po co by tak zasuwał? Miarowo, rytmicznie, boleśnie. Krasnoludek psia jego mać!

Gdybym była Markiem Konradem zapytałabym czy muszą... te krasnoludki tak pracować fizycznie ciężko. Od rana.

Ale nie jestem. Dam im wiec "w nagrodę" alka-prim;)

Komentarze

  1. bestyjeczka24 lipca 2010 10:02

    :-)))))) uwielbiam Twoje poczucie humoru, co należy docenić zważywszy na okoliczności ;-) miłego dnia.

    OdpowiedzUsuń
  2. Nivejka24 lipca 2010 10:35

    Poczucie humoru to przypadłość wrodzona, genetyczna nawet i chyba na szczęście nieuleczalna;)
    Miłego :)

    OdpowiedzUsuń
  3. tkaitka24 lipca 2010 11:01

    To ta przymusowa życiowa równowaga: ile dobra, tyle zła; ile miłego, tyle nieprzyjemnego...Nie mniej bardzo współczuję i odrobinę zazdroszczę: na okrągło wiaderko tabletek, i znów, i znów...

    OdpowiedzUsuń
  4. aga_xy24 lipca 2010 11:13

    Ojć :D, herbatka z cytrynką się kłania, no i nurofen, czy inne świństwo :)

    OdpowiedzUsuń
  5. iw24 lipca 2010 11:26

    Oj syndrom dnia następnego to niemiły skutek odkażania wewnętrznego :), oby Ci jak najszybciej minął a krasnoludek niech wy... to znaczy niech znika!

    OdpowiedzUsuń
  6. Nivejka24 lipca 2010 11:43

    Tkaitka...
    Niemiłe miłego skutki;)
    Do tabletek jeśli nawet nie można to trzeba się przyzwyczaić. Skoro są niezbędne...:)
    Pozdrawiam :)

    OdpowiedzUsuń
  7. Nivejka24 lipca 2010 11:44

    Aga_xy...
    jestem niezniszczalna - doszłam do wniosku. I jak dżdżownica, prymitywny organizm co prawda, ale szybko się regeneruję;)

    OdpowiedzUsuń
  8. Nivejka24 lipca 2010 11:45

    Iw...
    Krasnoludki poszły sobie, zwiedzać inne głowy. Może ciekawsze;D

    OdpowiedzUsuń
  9. el24 lipca 2010 12:07

    pepsi :-) pepsi dobrze na kaca robi! ;-))tfu chciałam powiedziec na poranne krasnoludki! a spiewają przy pracy?

    OdpowiedzUsuń
  10. Czarny(w)Pieprz24 lipca 2010 12:43

    Ja nie piję, nawet łyka, nawet niucha, nawet kropli. Nie z powodów etycznych ale z powodu smaku. Żaden alkohol mi nie wchodzi, wszystkie są błeeee. Z tego powodu jestem zwykle podejrzewana o "zaleczony alkoholizm". Nie o tym jednak chciałam napisać - na imprezie kto nie wie nie pozna, że tu bawi się trzeźwy. Ulegam iprezowej asymilacji i akulturacji,łącznie z hihotliwym bełkotem w końcowej części i co ciekawe mewy też przybywają dnia następnego. Gigantyczna Empatia?

    OdpowiedzUsuń
  11. Nivejka24 lipca 2010 13:50

    Elfka...
    Samo pepsi? Czy na zasadzie klin klinem? :D

    OdpowiedzUsuń
  12. Nivejka24 lipca 2010 13:54

    Pieprzu...
    Z reguły jestem obserwatorem alkoholikiem doskonale dostosowanym do nastroju współbiesiadników.Empatia w zakresie krasnoludków dotyczy mnie po takiej imprezce tylko wtedy gdy towarzystwo dodatkowo puszcza dymka (to się chyba kacem nikotynowym nazywa;)
    W sytuacji kiedy lekarz zapisuje terapie - stosuje się do zaleceń. I przynajmniej wiem dlaczemu cierpię;D

    OdpowiedzUsuń
  13. madame24 lipca 2010 19:09

    To ja tak po cichutku....zapytam znienacka: KINGSAJZU SIĘ PANI ZACHCIAŁO?? Krasne ludki są pochowane w szufladach, ale alkohol wyczuwają na odległość, to i wwiercają się człowiekowi w mózg, byle się czegoś napić. Nawet, jeśli z krwią już pomieszanego! No od czegoś takie czerwone są, nie?

    OdpowiedzUsuń
  14. Unknown24 lipca 2010 19:18

    Szeptem pisze, by bólu nie wzmagać - dziś nie mogę przeprowadzać dezynfekcji wewnętrznych z racji interakcji z lekami, a dawniej, gdy mogłam blokował mnie syndrom dnia następnego. Ale raz albo dwa, no może trzy spróbowałam, za każdym razem przysięgając - nigdy więcej!
    ;))

    OdpowiedzUsuń
  15. BrakNicka24 lipca 2010 20:07

    Ja niepijąca więc kompletnie nie potrafię sobie wyobrazić jak boli syndrom dnia poprzedniego...ale i tak łączę się w bólu ;)

    OdpowiedzUsuń
  16. Stardust24 lipca 2010 20:34

    A ja mam jeszcze gorzej, bo mnie krasne ludki czesto nawiedzaja z powodu spadku cisnienia atmosferycznego i cierpie. Za co? siem zapytowywuje? Juz bym wolala te odwiedziny spowodowane dniem poprzednim, przynajmniej jakies wspomnienia by byly;))

    OdpowiedzUsuń
  17. zgaga24 lipca 2010 22:48

    Ja Ci mówię: jest dobrze, jest dobrze, ale nie najgorzej jest!

    OdpowiedzUsuń
  18. Nivejka24 lipca 2010 23:12

    Madame...
    KINGSAJZ dla każdego! Precz z Szuflandią! :D

    OdpowiedzUsuń
  19. Nivejka24 lipca 2010 23:14

    Iwa...
    Lepiej grzeszyć i potem żałować niż żałować, że się nie grzeszyło. Jak nie będę mogła to zaprzestanę (odwewnetrznej dezynfekcji;)

    OdpowiedzUsuń
  20. Nivejka24 lipca 2010 23:24

    Antres...
    W jakim tam bólu! To było dawno i nieprawda;)

    OdpowiedzUsuń
  21. Nivejka24 lipca 2010 23:25

    Stardust...
    No niestety Twoich krasnoludków nie da się byle alkaprimem przegonić...A szkoda:)

    OdpowiedzUsuń
  22. Nivejka24 lipca 2010 23:29

    Zgaga...
    Ufffffff... uspokoiłaś mnie;)

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

O opalaniu...

-
Obraz
Wiatr zmienił kierunek. Przywiał deszczowe chmury, które zasłoniły słońce, rozpędził smażących się na plaży turystów do okolicznych pubów i przywiał nabzdyczoną, nie wiedzieć czemu Osobistą. Stanęła w progu i nic. Nie przechodzi dalej, nie trajkocze wesoło swoim zwyczajem i nie rozgląda się ciekawie po kątach w poszukiwaniu sensacyjnej pajęczyny albo ekscytującego kurzu. Jedyne co robi to stoi, gapi się i myśli, chociaż za to ostatnie głowy bym nie dała. - Ależ nie krepuj się. Właź – zachęcałam gościa przyjaznym słowem i gestem. Jedyną reakcją było to, że ni to ze zdziwieniem ni z dezaprobatą spojrzała na własne, muśnięte lekką brązowo złocistą opalenizną nogi, przyozdobione gustownymi japonkami i lakierem do paznokci w kolorze malinowym z perłową poświatą. - Spokojnie, możesz w butach. Mieszkanie to nie meczet, żeby hasać po nim boso – kontynuowałam zachęcanie do ruchu jakiegokolwiek. Bezskutecznie. Najwyraźniej za punkt honoru postawiła sobie stanie i tarasowanie wejścia własna osobi...
Czytaj więcej

O złamanej nodze

-
Obraz
... dzisiaj będzie. Nadworny wpadł. Jak zwykle, bez zapowiedzi. I nie było by w tym absolutnie nic dziwnego gdyby nie fakt, że zegar wskazywał ledwie siódmą z minutami. Barbarzyńska godzina. - Wpadłeś na śniadanie? - I na kawę. Oczywiście - wysapał bez ceregieli sięgając po moją. Kawę. - Oczywiście... - warknęłam niemal wściekle. Niemal bo na Nadwornego gniewać się jakoś dziwnym zbiegiem okoliczności nie umiem, a i niczemu nie jest winny, że dzisiaj wyjątkowo nie miałam ochoty iść do pracy. No po prostu niechciej mnie dopadł.
Czytaj więcej

Jedenaste; nie sikaj!

-
Obraz
Z pamiętnika psa płci babskiej Wielkie mi mecyje. Nie będę się odzywać ani merdać ogonkiem. Obraziłam się i będę się tak gniewać jeszcze z godzinę. Co najmniej. Bo też jest o co awanturę robić... - A co tu się dzieje? - pańcia zaraz w progu przybrała postać żony Lota. I nawet zaniemówiła. Szkoda, że tylko na chwilę. W pierwszym momencie myślałam, że to z podziwu, że tak ładnie sobie poradziłam. Że tak równiutko i drobniutko... Ale nie! Pańcia szybko otrząsnęła się z początkowego szoku i zaczęła nadawać. Czasami się dziwię, że w radio nie pracuje. Potrafi godzinami gadać o niczym.
Czytaj więcej