Uprzejmie donoszę.

Będzie śmiertelnie poważnie. Trupio wręcz. Bo wcale mi nie do śmiechu. I zoologicznie. Albowiem, zwierzę się. Z organu wewnętrznego zrzucę...

Wyszło sobie zarządzenie; nie wiem czy ogólnokrajowe czy lokalne, grunt że jesteśmy zobligowani. My, w sensie; rada pedagogiczna. A obligują nas do powołania ni mniej ni więcej tylko; Wewnątrz Szkolnej Komisji do Spraw Etyki Zawodu Nauczyciela.
Niby nic, a jednak...
Po wysłuchaniu wstępnych założeń, przedstawionych na walnym zgromadzeniu, czym też szanowna komisja ma się zajmować i z kogo składać jesteśmy delikatnie mówiąc uziemieni.
W skład wysokiej komisyjnej instancji mają wchodzić nauczyciele dyplomowani z co najmniej 10-cio letnim stażem pracy.
A zajmować się mają ... sądzeniem kolegów po fachu. Oraz koleżanek.
Podano nawet przykłady w świetle których nauczyciel ma świecić, błyszczeć wręcz przykładnością obywatelską. Mamy w związku z tym; nie spóźniać się, nie przeklinać, ubierać się schudnie i niewyzywająco, nie pić (!), nie palić(!), uczyć się pilnie, dokształcać, przygotowywać do zajęć, nie drażnić kota, odmawiać paciorek i nie odwiedzać w internecie stron dla dorosłych. To tak w skrócie. Wszystko, rzecz jasna, w imię dobra wychowanków. Naszych cudnych. I dotyczy nas 24 godziny na dobę.
Nie ma zatem, że w domu jestem, mam stresa i sobie łyknę dla kurażu setkę. Albo dwie. Nie to żebym sobie mogła w zaciszu domowym zakląć siarczyście jak mi garnek na duży palec u nogi spadnie. A palić to nawet w zamkniętym kibelku i po ciemku nie mogę.
Oczywiście w ramach wolności obywatelskiej zakazu nie ma jako takiego, ale...
Jak mnie kolega, lub życzliwa koleżanka zobaczy, że kiwam się w progu własnego domostwa, nawalona jak drzwi od gajówki, to ma obowiązek uprzejmie Szanownej Komisji Etycznej donieść. A oni to już będą wiedzieli co ze mną, elementem wywrotowym i politycznie niepewnym, siejącym zgniliznę moralną zrobić.

Nigdzie nie jest tak, ze wszyscy wszystkich lubią. To chyba normalne i naturalne. Ludzie są różni i maja odmienne zdania. taka sytuacja stwarza jednak możliwości. Gryzienia, szczucia i podlizywania. Się. Bo nauczyciel to oprócz tego, ze przykładem świecić ma i powinien (co do tego się zgadzam) jest tez człowiekiem. I coś takiego jak zawiść i zwykła ludzka nieżyczliwość nie jest mu obce.

Najsmutniejsze w tym wszystkim wcale nie jest to, że wraca stare pod przykrywką nowej nazwy handlowej, tylko to, że ja w życiu kaca nie miałam. I jak mi na pracy zależy nie będę miała...

Źródło zdjęcia w sieci