Kelner! "Śniadanie do łóżka"... poproszę!

Wszystkie tygryski, nawet te najbardziej rozbrykane i wymagające, lubią być od czasu do czasu rozpieszczane "Śniadaniem do łóżka". Taki posiłek może ale nie musi być arcydziełem sztuki kulinarnej. Wystarczy jeśli będzie smaczny i elegancko podany.
Takie właśnie jest śniadanie upichcone przez Krzysztofa Langa, który najpierw napisał, a potem wyreżyserował dość banalną ale nie pozbawioną wdzięku, komedię romantyczną uwikłaną w polsko-warszawskie realia. Reżyser i scenarzysta w jednym - stanął na wysokości zadania. Śniadanie nie jest może wykwintne ani szczególnie wyrafinowane, ale czy musi być? No nie! Jest za to zabawne, zgrabnie podane i nie ma brody.

Na przystawkę mamy genialną w swej prostocie Izę Kunę (ta kobieta jest jak wino) i Piotra Adamczyka, który dzięki przytomności umysłu swojego i menażera zapewne, nie dał się zaszufladkować jako artysta poważano-kościelny. Oboje świetnie sprawdzili się w rolach drugoplanowych, ale nie  drugorzędnych. Wszak bez przystawki, która zaostrza apetyt danie główne nie smakuje tak dobrze.
Śniadanie właściwe to misz-masz damsko męski, czyli Tomasz Karolak w sosie własnym z delikatną aczkolwiek podnosząca walory smakowe Małgorzatą Sochą.

Ewa (Iza Kuna) jest byłą, chce być obecną. Niestety, Piotr (Tomasz Karolak) kucharz obdarzony smakiem doskonałym stracił  apetyt i oględnie mówiąc nie jest zainteresowany konsumpcją. Po pierwsze z powodu takiego, że w daniach odgrzewanych i z drugiej ręki nie gustuje, a po drugie, zdążył już zasmakować w innej potrawie - w Marcie (Małgorzata Socha) - przesympatycznej stylistce- rowerzystce której różne "ciule" bez przerwy zajeżdżają drogę.  Przyjaciel Piotra, Konrad (Piotr Adamczyk) pozornie zblazowany pantoflarz stara się podnieść  go na duchu.
Jest też deser;  świetne epizody (Iwona Bielska), nieoklepany humor, dobre zdjęcia i bardziej niż przyzwoity scenariusz.
"Śniadanie" jest lekkostrawne i jednocześnie na swój sposób sycące. No w każdym razie nie budzi niesmaku i nie odbija się czkawką niezrealizowanych ambicji artystycznych.
Świetny film na chandrę, na nudny wieczór, na beznadzieję listopadowej szarugi, na samotność we dwoje i wszystko co podpowiada wam wyobraźnia. Odprężający, niewymagający intelektualnego wysiłku. Ot po prostu; dobra komedia romantyczna z apetycznym jedzeniem i Warszawą w tle. I z bardzo przyjemnym happy endem:)

PeeS. Wady? No jest jedna; Co za dużo to niezdrowo. A konkretnie to Karolaka za dużo. Jeszcze jeden film z nim w roli amanta (?) to zacznie się ludziom z szafki na buty wysypywać!


Źródło zdjęcia: http://www.portel.pl/artykul.php3?i=46343