Alleluja... i do przodu!

-

Wiosennych, słonecznych i rodzinnych świąt...

.... i wesołego jajka;)

Komentarze

  1. Maria Kryńska-Szostak22 kwietnia 2011 23:29

    Kolorowych!

    OdpowiedzUsuń
  2. Mroczny22 kwietnia 2011 23:31

    Wzajemnie. I jeszcze mokrego :)

    OdpowiedzUsuń
  3. Beatta22 kwietnia 2011 23:40

    I wzajemnie Nivejko :)

    OdpowiedzUsuń
  4. Unknown22 kwietnia 2011 23:50

    :) Wzajemnie:)
    Ten zwis, to krawat?;)

    OdpowiedzUsuń
  5. Emocja23 kwietnia 2011 00:50

    dziekuje:) i dla Ciebie i Twoich bliskich rowniez radosnych i wesolych!

    OdpowiedzUsuń
  6. scenki23 kwietnia 2011 00:52

    Wesołych :) Śliczni ci Państwo Jajkowie :)

    OdpowiedzUsuń
  7. Danka M.23 kwietnia 2011 07:46

    Zdrowych, Spokojnych, Radosnych:)

    OdpowiedzUsuń
  8. Czarny(w)Pieprz23 kwietnia 2011 08:13

    Jajecznie Cię ściskam, kiełbasianie całuję i chrzanowo życzę WSZYSTKIEGO SPOKOJNEGO:)
    ( temu jajeczku coś cieknie z ust, czy to jajeczko zombie z zeszłego roku?/

    OdpowiedzUsuń
  9. Neskavka23 kwietnia 2011 08:53

    Wzajemnie!
    Zdrowych i spokojnych Świat.

    OdpowiedzUsuń
  10. Ewa P.23 kwietnia 2011 09:47

    Piękne jaja. Chyba ich nie zjecie?!
    Wesołych, pogoda cudna, więc już jest się z czego cieszyć :)

    OdpowiedzUsuń
  11. Mijka23 kwietnia 2011 09:56

    i ja życzę Tobie i rodzince wszystkiego naj:)))

    OdpowiedzUsuń
  12. Mira23 kwietnia 2011 09:59

    Dobrych i ciepłych!

    OdpowiedzUsuń
  13. aga_xy23 kwietnia 2011 11:28

    Ciepłych, rodzinnych i wesołych! :)

    OdpowiedzUsuń
  14. Black Cat23 kwietnia 2011 13:13

    Ciepłych, pełnych radosnej nadziei
    świąt Zmartwychwstania Pańskiego,
    a także słonecznych spotkań
    z budzącą się do życia przyrodą.
    Słonecznych Świąt życzę!

    OdpowiedzUsuń
  15. Anulka23 kwietnia 2011 14:38

    Spokojnych, zdrowych Świąt Wielkiej Nocy; Happy Easter; Felices Pascuas; Buona Pasqua; Joyeuses Pâques.
    :-DDDDDDDDDDDDDDDDD

    OdpowiedzUsuń
  16. SpokoMama23 kwietnia 2011 14:53

    i zdrowych! bo my niestety przeziebieni nieco :(

    OdpowiedzUsuń
  17. kiciaszara23 kwietnia 2011 16:34

    Wesołych rodzinnych Świąt:))

    OdpowiedzUsuń
  18. monikana23 kwietnia 2011 17:41

    Ależ te jaja wesołe! Zapowiadają wesołe Święta :)) Wesołych, słonecznych i smacznych Świąt życzy madame.
    Się przeniosłam, się ukrywam :)
    zapraszam na nową planetę.

    OdpowiedzUsuń
  19. BrakNicka23 kwietnia 2011 18:08

    Wesołego i mokrego! :)))
    Super te jajka :D

    OdpowiedzUsuń
  20. Nivejka23 kwietnia 2011 19:00

    Dziękuję bardzo! A jajka nie są do jedzenia. Idą do archiwum:D
    ad. Pieprz... to krawat, zwany tez eleganckim zwisem męskim;)

    OdpowiedzUsuń
  21. Anovi23 kwietnia 2011 19:44

    Zatem Staropolskim - obyczajem,
    Dużo szynki życzę z jajem,
    Niech zające i barany
    Pospełniają Wasze plany :)

    Wesołego :D

    OdpowiedzUsuń
  22. miauka vel florist23 kwietnia 2011 20:18

    pisanki świetne :)
    Pięknych Świąt Nivejko

    OdpowiedzUsuń
  23. Aurora23 kwietnia 2011 20:19

    To Ci dopiero wesołe jajka ;) Smakowitych Świąt! :)

    OdpowiedzUsuń
  24. Beata23 kwietnia 2011 20:25

    Bardzo rodzinnych i bardzo spokojnych , leniwych i w ogóle fajnych!

    OdpowiedzUsuń
  25. Magdalena23 kwietnia 2011 21:55

    Dzięki i Tobie (z całą rodziną) również wesołych Świąt! Jajka fantazyjne i przesympatyczne :))) Brawo dla twórcy(ów) :)))

    OdpowiedzUsuń
  26. zgaga23 kwietnia 2011 23:22

    Podobne pisanki wykonywali siostrzenica i siostrzeniec przed emigracją. Wzruszyłam się!

    Niech się święci Wielkanoc! Szczególne uściski dla mojego idola-Krzysia...

    OdpowiedzUsuń
  27. Margarithes23 kwietnia 2011 23:51

    Dobrych świąt i smacznych jaj!

    OdpowiedzUsuń
  28. Pchełka24 kwietnia 2011 11:01

    Świąteczny buziak!:)

    OdpowiedzUsuń
  29. Gosia24 kwietnia 2011 19:00

    Wesołego :) Jajka rzecz jasna

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

O opalaniu...

-
Obraz
Wiatr zmienił kierunek. Przywiał deszczowe chmury, które zasłoniły słońce, rozpędził smażących się na plaży turystów do okolicznych pubów i przywiał nabzdyczoną, nie wiedzieć czemu Osobistą. Stanęła w progu i nic. Nie przechodzi dalej, nie trajkocze wesoło swoim zwyczajem i nie rozgląda się ciekawie po kątach w poszukiwaniu sensacyjnej pajęczyny albo ekscytującego kurzu. Jedyne co robi to stoi, gapi się i myśli, chociaż za to ostatnie głowy bym nie dała. - Ależ nie krepuj się. Właź – zachęcałam gościa przyjaznym słowem i gestem. Jedyną reakcją było to, że ni to ze zdziwieniem ni z dezaprobatą spojrzała na własne, muśnięte lekką brązowo złocistą opalenizną nogi, przyozdobione gustownymi japonkami i lakierem do paznokci w kolorze malinowym z perłową poświatą. - Spokojnie, możesz w butach. Mieszkanie to nie meczet, żeby hasać po nim boso – kontynuowałam zachęcanie do ruchu jakiegokolwiek. Bezskutecznie. Najwyraźniej za punkt honoru postawiła sobie stanie i tarasowanie wejścia własna osobi...
Czytaj więcej

Jestem!

-
Obraz
Uprzejmie donoszę, że jestem, że wróciłam i że co najważniejsze, nie przytyłam. Chociaż żarcie było pierwszoligowe. Kaczuszki, łososie, krewetki, a nawet ble i fuj małże. Pomijając incydent z naćpanym dilerem, który chciał mnie zmolestować albo przynajmniej przestraszyć imprezka była cudna, uchachana , a jakie wino! Jestem wymasowana, wypachniona, dopieszczona w każdym niemal milimetrze kwadratowym całkiem sporego ciała. Tylko... kiedy ja to wszystko odeśpię? Oraz bolą mnie biodra. Nie, nie mam zamiaru obiecywać, że już nigdy nie przetańczę calutkiej nocy. Wręcz przeciwnie. Przetańczę i to nie jedną! Dla przyjemności i na złość tym którzy myślą, że mnie załamią! Na pohybel! Nie wiem tylko jak w tej sytuacji świętować Światowy Dzień Grania w Tenisa... Ponieważ, tak czy siak, bez względu czy taki dzień akurat w kalendarzu występuje czy nie, czybiodra bolą czy wręcz przeciwnie w tenisa jednakowoż nie grywam. Zatem...wejdę na szczyt góry. Własnych możliwości plastycznych.;)
Czytaj więcej

O złamanej nodze

-
Obraz
... dzisiaj będzie. Nadworny wpadł. Jak zwykle, bez zapowiedzi. I nie było by w tym absolutnie nic dziwnego gdyby nie fakt, że zegar wskazywał ledwie siódmą z minutami. Barbarzyńska godzina. - Wpadłeś na śniadanie? - I na kawę. Oczywiście - wysapał bez ceregieli sięgając po moją. Kawę. - Oczywiście... - warknęłam niemal wściekle. Niemal bo na Nadwornego gniewać się jakoś dziwnym zbiegiem okoliczności nie umiem, a i niczemu nie jest winny, że dzisiaj wyjątkowo nie miałam ochoty iść do pracy. No po prostu niechciej mnie dopadł.
Czytaj więcej