Gratuluję genialnego synka!Gratuluję również medalu i Tobie i tancerzowi. Twój synuś jest świetny w wielu dziedzinach. Były lody i coś niezdrowego a smacznego?
A nie łaska było pokazać nam medal w pełnej okazałości? Zazdrosna Mama nie zechciała? W pierwszej chwili myślałam, że chcesz złapać ustami to coś czerwonego. Potem zosrientowałam się, że to chyba Twój kolczyk.
... dzisiaj będzie. Nadworny wpadł. Jak zwykle, bez zapowiedzi. I nie było by w tym absolutnie nic dziwnego gdyby nie fakt, że zegar wskazywał ledwie siódmą z minutami. Barbarzyńska godzina. - Wpadłeś na śniadanie? - I na kawę. Oczywiście - wysapał bez ceregieli sięgając po moją. Kawę. - Oczywiście... - warknęłam niemal wściekle. Niemal bo na Nadwornego gniewać się jakoś dziwnym zbiegiem okoliczności nie umiem, a i niczemu nie jest winny, że dzisiaj wyjątkowo nie miałam ochoty iść do pracy. No po prostu niechciej mnie dopadł.
Z Nadwornym jest jak z ciotką. Tą przysłowiową. Bo gdyby ona miała wąsy to by była wujkiem, a gdyby Nadworny nie pierdutnął z rozmachem drzwiami przy wchodzeniu to by nie był sobą. Czasami mam wrażenie, owo pierdutnięcie euforyczne jest kwintesencją jego nadworności. Na szczęście wrażenie jest chwilowe i zdarza się niezwykle rzadko. Szyby w oknach wyglądały na zadowolone. Z rozmachem zamknięte drzwi strząchnęły z nich resztki porannych łez. A skoro one, to i ja nie mam nic przeciwko. Wszak przyzwyczajona jestem. I do huku nawykła. - Ty chyba masz jakiś problem - powiedziałam jak już dopełniliśmy rytuału powitania. Nadworny wytarł resztki szminki z policzka i w sposób wielce znaczący uniósł prawą brew ku górze. W tłumaczeniu na język ludzki miało to oznaczać ni mniej ni więcej tylko; - Czego się czepiasz kobieto? - Ja? Ależ ja się nie czepiam - odpowiedziałam na niezadane pytanie i sobie poszłam. Kawy wszak gościowi wypadało zaparzyć. Bo nie dość że zziębnięty to jeszcze z całą pe
- W herbaciarni na rynku, za piętnaście minut? - Dobrze - rzuciłam w słuchawkę. Bratu się nie odmawia. Zwłaszcza jak ma głos ocierający się o rozpacz. Kiedy weszłam już tam był. Siedział pochylony nad stołem, obracając w ręku kieliszek koniaku. - Dla ciebie zamówiłem herbatę - powiedział wstając - Taką jak lubisz. Jaśminową. Mój brat. Porządny , zaradny i łebski facet. Mama zawsze powtarzała, że tej co go w końcu upoluje na męża, nawet ptasiego mleka nie zabraknie. Skończył porządne studia, porządnie zarabiał i w ogóle to porządny facet z niego. Jedno co mu w życiu nie bardzo wyszło to ona. Renata. Ale on się nie skarżył. Robił swoje. Zarabiał, budował, urządzał i kochał ją mimo wszystko. Była kobietą, która wybrał i matką jego synów. - Mam dość - powiedział i jeszcze bardziej się pochylił - Takie życie pół na pół, na dwa domy, jest nie dla mnie. Jeszcze rok temu pracował w Polsce, na miejscu. Od poniedziałku do soboty. Od siódmej rano do dwudziestej. Jak w kieracie. Do domu wracał zmę
brawo.i jeszcze raz brawo. ale szczeka ladnie swisa i pewnie jeszcze sie nie podniosla hehehr
OdpowiedzUsuńO Dumna Mamo! Gratuluję :)
OdpowiedzUsuńTo wygląda raczej jakbyś go chciala zjeść ;)
OdpowiedzUsuńgratulacje, gratulacje, mnie tez dzisiaj rozpierała duma:)
OdpowiedzUsuńMajowababcia...
OdpowiedzUsuńA pewnie. Niech sobie zwisa. Tym bardziej że to z dumy:)
Anovi...
OdpowiedzUsuńDzięki:)
Iimajka...
OdpowiedzUsuńBo tak jest. Chciałabym :D
Beata...
OdpowiedzUsuńmatki to jednak dziwne są. Jak mało nam do szczęścia potrzeba:)
Jakie ,,mało''??? To jest CUŚ!!! Gratuluję!
OdpowiedzUsuńGratulacje, dzielny młodzieniec! :)
OdpowiedzUsuńGratulacje i dla Ciebie i dla tancerza.Lepiej niech będzie w grupie "tańcorów" niż tych drugich.
OdpowiedzUsuńMiłego, ;)
No patrz, będzie miał wzięcie jako roztańczony facet. Fajnie! :)
OdpowiedzUsuńGratulacje dla tancerza i mamy:)
OdpowiedzUsuńTo nie byle jakie zdziwienie, to pełny opad szczęki ;)
OdpowiedzUsuńPiękne ujęcie - i ta duma w oczach synka!
OdpowiedzUsuńwow :) gratuluję!! :) a Krzyś jaki zadowolony i dumny! brawo
OdpowiedzUsuńgratulacje z podziwem od właścicielki dwóch lewych nóg:)
OdpowiedzUsuńŁadne. To zdziwko :)
OdpowiedzUsuńZgaga...
OdpowiedzUsuńBardzo WIELKIE cuś:D
Iw...
OdpowiedzUsuńI wcale nie mniej dumny z siebie niz ja z niego:D
Anabell...
OdpowiedzUsuńTeż tak myślę:)
Margo...
OdpowiedzUsuńJeszcze większe? O mamusiu!:D
Iva...
OdpowiedzUsuńDziękujemy:)
Scenki...
OdpowiedzUsuńMogłabym reklamowac taki jeden sklep:D
Lusija...
OdpowiedzUsuńDuma w pełni uzasdniona:D
Euforka...
OdpowiedzUsuńDumny , blady i zadowolony:D
OLQA...
OdpowiedzUsuńO masz! Dwie lewe nogi to ja mam :D
Voluś...
OdpowiedzUsuńNa widok takiego medalu też by ci ładnie szczęka opadła:D
nie dziwie sie dumie. gratulacje!
OdpowiedzUsuńDziecka niezaposiadam, ale zdziwno ogarnęło mnie kilka razy:).Pozdrawiam!
OdpowiedzUsuńNormalnie GRATULUJE syna zdolnego
OdpowiedzUsuńMama Soni...
OdpowiedzUsuńmatka zawsze dumna. Prawie...:)
Kachna...
OdpowiedzUsuńI też ci szczęka opadła? ;)
Gosia...
OdpowiedzUsuńNormalnie dziękuję :D
Gratuluję genialnego synka!Gratuluję również medalu i Tobie i tancerzowi. Twój synuś jest świetny w wielu dziedzinach.
OdpowiedzUsuńByły lody i coś niezdrowego a smacznego?
gratki :)
OdpowiedzUsuńMamo, nie dziw się! Należał się tancerzowi medal!
OdpowiedzUsuńA nie łaska było pokazać nam medal w pełnej okazałości? Zazdrosna Mama nie zechciała?
OdpowiedzUsuńW pierwszej chwili myślałam, że chcesz złapać ustami to coś czerwonego. Potem zosrientowałam się, że to chyba Twój kolczyk.
Zdziwienie wygląda bardzo pięknie ;D
OdpowiedzUsuńNo to dołączam się do gratulacji! :)))
OdpowiedzUsuńTkaitka...
OdpowiedzUsuńDzięki Elu. Lody i coś niezdrowego oczywiście były:D
Chwilka...
OdpowiedzUsuńFenks:D
Super! A co to jest to amarantowe UFO, które za moment połkniesz? :)
OdpowiedzUsuńMira...
OdpowiedzUsuńNo... po medal pojechaliśmy w sumie:D
Anna S...
OdpowiedzUsuńOj tam... medal jak medal. Patrz na zdziwko:D
Aga_xy...
OdpowiedzUsuńzdziwienie wygląda na zdziwione:D
Magenta...
OdpowiedzUsuńTo kosmiczny kamień. Chyba księżycowy. Zupełnie przez przypadek nawleczony na kawałek druta wiszącego mi przy uchu:D
Nie! Zdziwienie wygląda bardzo pięknie :) Super wyglądasz babo!
OdpowiedzUsuńZapomniałam dodać. Rzeczywiście widzę zamiłowanie do "takiej" zieleni :)
OdpowiedzUsuńAga_xy...
OdpowiedzUsuńBo ja prawdziwie lubię ten kolor:)