Buena
To była piękna niedziela. Słoneczna, leniwa, prawdziwie niedzielna...
O opalaniu...
Wiatr zmienił kierunek. Przywiał deszczowe chmury, które zasłoniły słońce, rozpędził smażących się na plaży turystów do okolicznych pubów i przywiał nabzdyczoną, nie wiedzieć czemu Osobistą. Stanęła w progu i nic. Nie przechodzi dalej, nie trajkocze wesoło swoim zwyczajem i nie rozgląda się ciekawie po kątach w poszukiwaniu sensacyjnej pajęczyny albo ekscytującego kurzu. Jedyne co robi to stoi, gapi się i myśli, chociaż za to ostatnie głowy bym nie dała. - Ależ nie krepuj się. Właź – zachęcałam gościa przyjaznym słowem i gestem. Jedyną reakcją było to, że ni to ze zdziwieniem ni z dezaprobatą spojrzała na własne, muśnięte lekką brązowo złocistą opalenizną nogi, przyozdobione gustownymi japonkami i lakierem do paznokci w kolorze malinowym z perłową poświatą. - Spokojnie, możesz w butach. Mieszkanie to nie meczet, żeby hasać po nim boso – kontynuowałam zachęcanie do ruchu jakiegokolwiek. Bezskutecznie. Najwyraźniej za punkt honoru postawiła sobie stanie i tarasowanie wejścia własna osobi...
Wygląda, śpiewa i zachowuje się jak Kat Deluna :P
OdpowiedzUsuńU mnie nie była leniwa...
OdpowiedzUsuńLubię głos tej pani :)
OdpowiedzUsuńByła. I się szybko skończyła.
OdpowiedzUsuńMiałam dobrą lekturę: "Żona myśliwego" Katherine Scholes.
Pozdrawiam.
Nie miałam nic śpiewającego w domu.Tak jakoś...
Dziękuję za komentarz :)
OdpowiedzUsuńNa zdjęciu moje ukochane Kaszuby w okolicach Góry Siemierzyckiej. Najmilsze odwiedziny, jakich mogłam się spodziewać. Właścicielka jednego z pierwszych blogów, którego regularnie podczytuję. Ja to mam szczęście, to będzie dobry tydzień. :)
i oby szybko do następnej :))
OdpowiedzUsuńdziś już wtorek