Cuda domniemane...

... czyli finansowy zawrót głowy.

Działo się dawno. W epoce jajka łupanego mojego życia. Bo kiedy byłam mała codziennie na śniadanie jadłam jajko. Jedno. Ugotowane na miękko. Dokładnie według reguł obowiązujących w kuchni mamy, a wcześniej jej mamy, a jeszcze wcześniej...Do tego było kakao (prawdziwe, żadna tam rozpuszczalna berbelucha, którą katuję moje dzieci!) i  kroma chleba z najprawdziwszym masłem. 
- Bo dzieci muszą jeść masło! Inaczej im się wzrok psuje - mama nie brała pod uwagę tego, że papier przyjmie wszystko. Święcie wierzyła we wszytko co prasa niekoniecznie kolorowa napisała.
Dziwactwo było nieszkodliwe i nikt w zasadzie nie zwracał nią nie uwagi do czasu, aż komuś mądremu  nie przyszło do głowy, że jajka to źródło cholesterolu a masło jest be. I że trzeba jeść margarynę, która dla odmiany jest cacy.

Co do tej ostatniej dałam się przekonać. Gorzej było z jajkiem. Stanowczo odmówiłam zmiany diety. Oczywiście do czasu. Gust kulinarny zmienił mi się radykalnie i co najważniejsze w sposób naturalny z chwilą kiedy sama musiałam o siebie zadbać. Wstawanie o kilka minut wcześniej tylko po to żeby sobie zrobić śniadanie uznałam za bezsensowna stratę cennego czasu przeznaczonego na regenerację organizmu i niwelowanie skutków zarywanych nocy.
Jajko na miękko odeszło więc do lamusa jako absolutnie nieekonomiczny w sensie czasu posiłek. I tak nastała era "czegokolwiek". I trwa do dziś...
Z reguły za byle co robi kawa. I wystarcza do obiadu. Gorzej jak mam nerwa. Tak jak nie przymierzając dziś.
Koń z kopytkami plus wszystko czym tylko kuchnia dysponuje byłoby za mało żeby złagodzić skutki mocno nerwowej sytuacji.
Bo, proszę szanownego towarzystwa, wszystkim na około się wydaje że rzeczy niemożliwe załatwiam od ręki. Jedynie na cuda trzeba kilka dni poczekać.
Ale powiedzcie sami. Tak bezstronnie i obiektywnie; czy za 350 zł można kupić 40 książek? I to takich "wie pani porządnych!"?
I ta k uważam że jestem nieświadomym sprawcą. Cudu.  Mimo wszystko i wbrew środkom posiadanym dokonałam  zakupu i  przytachałam 28 sztuk makulatury  typu albumowego. Plus 5 z własnych zasobów.

A tym czasem konia brak, nawet kopytka nieobecne. Ostało mi się jeno pieczywo typu dietetycznego, ale że marne to pocieszenie to sobie idę kawkę strzelę. Trzecią...