Pełnoletnia

|

...z pamietnika psa płci babskiej.

Jestem psem.  Pańcia jednak zdaje się tego nie rozumieć. Jakoś jej umyka, że zegarek mam w pecherzu; jak pełny to znaczy pora wyjść na spacer. To samo jest z kalendarzem. Nic a nic się na nim nie znam. Ani na rzadnej rzeczy która ludzka jest. No może za wyjatkiem butów. Z kilkoma z nich zawarłam że tak powiem bliższą znajomość. Niestety chyba nikomu się to nie podobało. Butom pewnie było wszytko jedno- wcześniej poszły do raju dla pogryzionych. Gorzej z pańcią, że o panu nawet wspominać się boję.

Pani to tylko się chwilę pogniewała, pokrzyczała dla zasady, pogroziła paluchem i na tym koniec. Uczynki zostały zapomniane wraz z umieszczeniem materiału dowodowego w koszu na śmieci.
Pan za to, ten to się umie wsciekać;
- Dlaczego pogryzłaś? - pytał groźnie. Kilkukrotnie. W odpowiedzi zamerdałam ogonkiem . W psim słowniku to znaczy :nie wiem, ale ładnie wyglądasz taki wściekły". Nie zrozumiał. No to sobie poszłam. Oczywiście w dalszym ciągu merdając ogonkiem. Tym razem w znaczeniu że olewam taką konwersację przypominającą piosenkę którą pani nuci jak myje podłogę;

"Cud się stał pewnego razu

łojjjjjjjjjjj

Dziad przemówił do obrazu"

Pan rzecz jasna nie mógł tak od razu odpuścić. Wziął buta , a raczej to co z niego pozostało i z miną wielce obrażona podreptał do kuchni.
Pańcia lepiła pierogi (ona ciagle robi pierogi). Z mąką na nosie wygladała komicznie.
- Co to jest? - pan zapytał groźnie i zamachał pozostałością buta przed nosem zamyślonej Pańci.
- Gdzie mi tu! Z butami! - wydarła się Pańcia i zamachała łapkami. Wiatr jaki przy tym zrobiła zwiał jej mąkę z nosa i juz nie wygladała zabawnie. Teraz wyglądała groźnie.
- Z butami? Z butami? To są według ciebie buty? - pan irytował się coraz bardziej. A nie pownien. W jego wieku to może być niebezpieczne!
- Masz rację - Pancia przytaknęła potulnie - W tym rozmiarze to raczej płetwy są.
Pan poczerwieniał, sapnął ze zlości i ryknał:
- Twój pies zeżarł moje buty! Dlaczego? Ja się pytam? I jakim cudem on jeszcze chodzi!? Powinien conajmniej przez tydzień kuleć!
- Phi - na Pańci wrzaski nie zrobiły wrażenia. Wzruszyła tylko ramionami i dalej lepiła te swoje pierogi.
- Jaki właściciel taki pies - pan mruknął zrezygnowany, wrzucił buto-płetwę do przepełnionego kosza na śmieci i pod wpływem wielce wymownego spojrzenia pańci zawołał - Wena! Do nogi, idziemy wyrzucić śmieci!

Wracając do kalendarza, to powariowali. W senis, że Pańcia i jej małe. Od rana skaczą koło mnie, częstują smakołykami, prezenty wręczają i plotą coś o jakiś urodzinach. Że niby mam. I że od dziś oficjalnie przestaje być szczeniakiem. No to to akurat wiem i bez kalendarza!
Swoją droga fajne są te urodziny. Tylko na litość!może lepiej niech oni juz nie spiewają. Uszy puchną od tego ciągłego "sto lat" i " niech jej gwiazdka".

Na zdjęciu: Wena, pełnoletni pies płci babskiej.