Sukienka

Różnica między zwłaszczą, a Zofią Cylupą z Cybulina była zasadnicza. Zocha lubiła mocne wejścia, a zwłaszcza po długiej nieobecności.
- O, Zośka! - Książę Małżonek zdziwił się na widok stojącej w drzwiach elegancko ubranej kobitki - Gdzie byłaś jak cię nie było?
- Tu i ówdzie - wymijająco  odpowiedziała Zofia i  z właściwym sobie wdziękiem wtargnęła do salonu.
- O, Zośka! - zareagowałam identycznie jak Książę Małżonek.
Zofia wyglądała zjawiskowo. Sięgająca kolan, elegancka sukienka w kolorze szlachetnego bordo zmysłowo opinała okrągłe biodra i równie krągły biust.
- Shit! - mruknęłam pod nosem. W zestawieniu z moimi wytartymi dżinsami i za dużą bluzą Zofia błyszczała jeszcze bardziej.
- Co mówisz?
- Że idę wstawić wodę. Bo pewnie się napijesz?
- Jasne. Herbaty.

Zofia rozsiadłą się na sofie, elegancko założyła nogę na nogę i czekała. Chyba na mnie, bo mimo wysiłków Księcia Małżonka który za wszelką cenę chciał się spełnić w roli gospodarza, milczała jak zaklęta.
- Powiedz, ale szczerze - wróciła się do mnie jak tylko postawiłam filiżanki na stoliku, a za obrażonym Książątkiem zamknęły się drzwi - Podoba ci się ta sukienka?
Zofia wstała i okręciła się wokół własnej, jakże smukłej osi. Sukienka miękko zawirowała wraz z nią.
- Ładna jest, bardzo ładna - powiedziałam zgodnie z przekonaniem - A o co chodzi?
Zofia nie odpowiedziała od razu. Najpierw  usiadła, zamerdała łyżeczką w filiżance, delikatnie umoczyła usta w gorącej herbatce i dopiero wtedy zeznała co następuje;
- Bo ja myślałam że ona jest taka sobie, wiesz. I szczerze mówiąc to nadal nie jestem przekonana, ale byłam w sklepie. No wiesz, przedświąteczne zakupy robiłam, to znaczy robiliśmy, z Maciejem - Zofia znacząco spojrzała na ustrojoną w niebanalny pierścionek rękę - I tam, w takim jednym sklepie mi się spodobał ten oto pierścionek. Oczywiście nie kupiliśmy, ale wiesz, dałam do zrozumienia że go chcę.
- No... A co to ma wspólnego z sukienką? - zapytałam. Musiałam mieć przy tym minę głąba, bo Zofia spojrzała pobłażliwie.
- No bo jak następnego dnia Maciek pojechał i powiedział pani sprzedawczyni, że chce ten pierścionek który wczoraj oglądaliśmy to ona powiedziała, że pierścionek  pamięta mętnie ale za to  sukienkę w którą byłam ubrana pamięta doskonale. I żeby mi przekazał że piękna...
- No bo piękna jest... - powiedziałam próbując sobie wyobrazić siebie w tym cudzie.
- Śmieszne ... - powiedziała Zofia i przemeldowała nogi z jednej na drugą - Człowiek nawet nie zdaje sobie sprawy że od kilkunastu lat ma w szafie coś pięknego...

Zofia sobie poszła i zostawiła mnie z wizją czerwonej kiecki i tego jak pięknie będę w niej wyglądała... O ile mi pożyczy. I jak już schudnę. Od jutra dieta. Ścisła! Albo nie, od pojutrza. A jeszcze lepiej od poniedziałku;)

Źródło zdjęcia; http://www.pinger.pl/szukaj/po_tagu/p/6/?t=Sydney%20Chase