Liścik cz.2

 Przykład? Proszę bardzo...

                                                                Katarzyno!
Z powodu gdyż jak mniemam, stosunki między nami nie ulegną poprawie gwałtownej jak majowa burza, zmuszony jestem tą drogą właśnie powiadomić cię, że w tej nowej jak sądzę, kupionej bez mojej wiedzy kiecce, wyglądasz nie tylko grubo ale i z lekka głupawo. Kto to widział, żeby kobieta w wieku cebulowym ubierała się tak skandalicznie!? I niegustownie!
W związku z powyższym, nie proszę, a żądam, natychmiastowego usunięcia tego łacha z mojego domu. Albo przynajmniej ukrycia go na dnie. A jak już się będziesz upierała (wszak baran z ciebie nie tylko zodiakalny) to masz chodzić w tej szmacie w odległości 10 (słownie; dziesięciu) kroków ode mnie i z tabliczką informacyjną, że nie jesteś absolutnie moją żoną ani w jakikolwiek inny sposób nie masz że mną nic a nic do czynienia.
 Ja ze swej strony również takową informację zamiaruję posiadać, żeby absolutnie nie być kojarzonym z twoim gustem, a raczej z jego kompletnym brakiem.
                                                                                  Z poważaniem
                                                                          Tymoteusz Bąk Piskorzewski


P.S. Co na obiad bo zgłodniałem?

Katarzyna z Antczaków Piskorzewska znała siebie, swój organizm i jego reakcje na różne życiowe wydarzenie.   Natychmiast po przeczytaniu mężowskiego listu, bez słowa, a nawet bez najmniejszego grymasu upudrowanej twarzy zdradzającego jakiekolwiek emocje, udała się do kuchni. W szafce umieszczonej najdalej od ingerencji aromatycznych  oparów, mieściła się podręczna domowa apteczka. Z niej to, zgrabnym ruchem wydobyła przepisany przez lekarza pierwszego kontaktu specyfik i wyłuskawszy z powleczonego aluminiowa folią plastikowego listka malutką tabletkę skrzywiła się. Pigułka bowiem taki właśnie odruch w niej wywoływała. Wbrew zapewnieniom ulubionego medyka miała bowiem smak daleki od przyjemnego.
Umieszczony pod językiem lek rozpuszczał się powoli. Z każdym miligramem uwalnianej mocy a co za tym idzie również smaku, twarz Katarzyny nabierała coraz to bardziej groteskowego wymiaru. Stan ten na szczęście mijał wraz z przełknięciem ostatniej kropli śliny wzbogaconej o wyrób przemysłu farmaceutycznego. Ciśnienie w żyłach pani Kasi powoli wracało do normy, a nieprzyjemny smak odchodził w niepamięć.
 Wraz z powrotem normalności wracała złość na mężczyznę który nie dość że śmiał to jeszcze w ogóle raczył. Się wypowiadać na tematy o których jego pojęcie było blade żeby nie powiedziec żadne.


                                                       
                                                                  Tymoteuszu!
Wielce sobie cenię twój dobry gust i niebywałe wręcz poczucie estetyki. I jeśli czegoś żałuję to tylko tego, że zapomniałeś o jego posiadaniu i że  się nim wykazałeś jedynie raz w życiu. Przed laty. Wybierając sobie za żonę właśnie mnie. Dzis juz, aczkolwiek z bólem przyznaję, że nieco pomogłam ci w dokonaniu wyboru.
Nadmieniam że od tamtej pory nie utyłam nawet grama, a stopa życiowa to mi się nawet obniżyła czego oczywiście zapewne nie przyjmiesz do wiadomości . Przypominam też że obiecywałeś mi złote góry, gwiazdkę z nieba i codziennie świeże bułeczki na śniadanie. I w pewnym sensie to się nawet zgadza. Mamy góry niezapłaconych rachunków, twoje pretensje z nieba wzięte i bułeczki... jak sobie sama do sklepiku na rogu skocze i kupię.
Co się zaś wspomnianej sukienki tyczy, dostałam ją od twojej mamusi kiedy to onegdaj bawiła u nas z wizytą kurtuazyjną. Co więcej, absolutnie nie założyłabym tej szmaty, jak sam słusznie zauważyłeś w celach innych niż usuwanie za pomocą środków żrących toalety naszej wspólnej. Pragnąc ci jednocześnie delikatnie przypomnieć, że w przyszłym tygodniu jest twoja kolej na porządki mogę zaoferować również pożyczenie wyżej wymienionej sukienki. Nie jestem tylko pewna czy się zmiescisz, bo w przeciwieństwie do domniemywań osób trzecich ja jestem pewna, że  nie jesteś w ciąży tylko po prostu,  urusł ci tak zwany mięsień piwny.
                                                                   
                                                                           Z poważaniem
                                              Katarzyna z Antczaków (póki co) Piskorzewska.

P.S. Kapuśniak i mielone. I ręce umyj!

                                                                        CeDeeN...