O banku, fuzji i jej ekscelencji szarej gęsi

Zofia z Cybulina ma konstrukcję prostą, tylko odrobinę skomplikowaną. Komplikacja jest jednak niezwykle prosta do przewidzenia, a co za tym idzie do ominięcia względnie wyeliminowania w tak zwanym trakcie. Wystarczy nie wchodzić Cylupie w drogę.

- No nareszcie! - Zofia  ryknęła do słuchawki. Na szczęście zdążyłam w porę odsunąć ją na bezpieczną dla bębenków odległość.
- Czego? - odryknęłam uprzejmie mimo wściekłości. Po pierwsze oderwała mnie od przyszywania arcy ważnej łaty na łacie  umiejscowionej na spodnich potomka płci męskiej który za punkt honoru stawia sobie żeby nie mieć w repertuarze całej lub choćby względnie całej części garderoby. Poza tym; czepia się. No bo jakie "nareszcie" skoro odebrałam już po szóstym odegraniu przez orkiestrę typu symfonicznego super przeboju o wiośnie miłościwie nam panującej. Co to, już sobie posłuchać nie można?

- Oszukali mnie! - Zofia wylała żółć wprost na moje rozczulone muzycznym dzwonkiem serce.
- W sensie, że niby kto? - zapytałam mało roztropnie. Zresztą skąd mnie wiedzieć z kim, z jakimi oszustami Zocha weszła w konszachty.
- Że niby bank! 
Zaczynało się robić interesująco. Bynajmniej nie z powodu, że ktoś Zofii zrobił kuku i to na dodatek finansowe. Po prostu,  banki i ich zagrywki zawsze działały na Zochę jak czerwona płachta na byka. Tak się mówi mimo, że byk w niuansach kolorystycznych niekumaty i  jest mu moralnie obojętne czym macha torreador. Ważne że macha. Czerwona szmata służy  raczej  pobudzeniu żądnej byczej lub torreadorzej krwi publiki. Tym razem w roli torreadora wystąpił bank który rozjuszył Zośkę do czerwoności!
- Kontynuuj  - zachęciłam.
- Se założyłam u nich, rozumiesz,  konto dawno temu a oni nagle sru; fuzję sobie strzelili i mnie sprzedali.
- O matko! - jęknęłam współczująco.
- To znaczy moje konto sprzedali, kumasz?
- Szczerze mówiąc to ni w ząb. - mruknęłam nieco zawstydzona własna ignorancją.
- No bo to jest tak, że jak oni tę fuzję sru to się ciebie, to znaczy mnie o zdanie nie pytają tylko po prostu byłaś w baku "A",  a następnego dnia budzisz się w banku "B". Teoretycznie to oni obiecują że zasady się nie zmieniają, że zostaje się przy sowich przywilejach. W rzeczywistości jednak bywa różnie.
- Czyli, że u ciebie było właśnie różnie? - chyba załapałam z tym że nie jestem pewna czy wszystko i czy do końca.
- Bingo! - Zocha pochwaliła wylewnie moją bystrość umysłu i w ogóle - Zorientowałam się niestety dopiero po 2 miesiącach że mi robią koło pióra.
- I?- zapytałam, mimo, że w zasadzie znałam odpowiedź.
- I już nie jestem ich klientką!
- Wyrzucili cię?
Zofia jęknęła. Może nieco teatralnie, ale w sumie to kto jej zabroni?
- To ja ich rzuciłam! Durnoto. Oczywiście wcześniej zrobiłam awanturę. Żeby sobie nie myśleli!

Słusznie niech sobie  nie myślą, że z byle szarą gęsią mają do czynienia!


Źródło zdjęcia : http://www.pinger.pl/szukaj/po_tagu/p/2/?t=Sydney%20Chase