Tytuł nadal zakałpućkany albowiem...

-
Dodaj napis
Zakałapućkałam się. Totalnie. Wpadłam w tryb czytelniczo melancholijny i nijak nie mogłam wypaść. Zatrybiłam się niemal na amen. Za radą pewnego znajomego Tygryska, próbowałam się wybryknąć. Wyrwać z totalnego zakalapućkania w trybach melancholii. Czytelnicza może zostać. Bezskutecznie. Tym bardziej, że im więcej czytam, tym bardziej dochodzę do wniosku, że nie powinnam popełniać więcej żadnych opowiadań czy innych takich.
Tak więc...Komputer zarósł pajęczyną. Robótki ręczne leżą odłogiem. Najbardziej cierpiała jednak podłoga.
Czasami przydaje się przerwa. Mam ją już za sobą. Odkurzyłam. Komputer, robótki i podłogę. Takie wiosenne porządki. Co z tego wyjdzie jeszcze nie mam najbledszego pojęcia.

Wszystkich zaniepokojonych niniejszym uspokajam. Żyję. I w sumie mam się całkiem nieźle. Dobrze byłoby gdyby nie ta totalna niemoc. W świetle tego co powyżej, nie ośmielę się napisać, że twórcza.
Generalnie chodzi o to żeby było dobrze a nie jako tako. Bylejakość mnie nie kręci. To po pierwsze.
A po drugie, właśnie wracam:)



Komentarze

  1. anabell1 kwietnia 2016 22:56

    Chyba Cię ściągnęłam myślami!!! Przeglądałam 2 dni temu swoją listę czytelniczą i zaczęłam się zastanawiać, czy jeszcze wrócisz czy też nie. Ogromnie się cieszę, że wracasz.
    Kochana, nie startujesz w żadnym konkursie o nagrodę literackiego, więc pisz co Ci tylko na myśl przyjdzie- czyli o swoim zwyczajnym, codziennym, "nudnym" zyciu i będzie dobrze.
    Miłego, ;)

    OdpowiedzUsuń
  2. Mira1 kwietnia 2016 22:57

    Dobrze Cię widzieć :))) Coraz mniej na bloggerze ciekawych miejsc... wiele blogów zamiera, kurczy mi się pasek z "ulubionymi"... dobrze, że niektórzy wracają. Oby na dłużej, ze tak sobie pozwolę zażyczyć.
    Pozdrawiam przeszczęśliwa.

    OdpowiedzUsuń
  3. Alis1 kwietnia 2016 23:03

    TY to tak na primma----aprillissssss !!!!!!!!!!!

    dobrze wiedzieć, że jeszcze pamiętasz hasło do bloga

    :)))))))))))

    OdpowiedzUsuń
  4. Miśka2 kwietnia 2016 07:04

    no, wreszcie....
    czekałam na Ciebie;*

    OdpowiedzUsuń
  5. bestyjeczka4 kwietnia 2016 09:35

    To super!!! Dobrze, że jesteś! Na szczęście nigdy nie usuwam pochopnie niczego z ulubionych :D

    OdpowiedzUsuń
  6. Ania4 kwietnia 2016 21:13

    Dobrze, ze wrocilas:) Ten remont z poprzedniego wpisu to Cie prawie rok trzymal.

    OdpowiedzUsuń
  7. Antoni Relski5 kwietnia 2016 07:53

    Nareszcie
    POzdrawiam

    OdpowiedzUsuń
  8. zapiski zgagi7 kwietnia 2016 00:06

    No!

    OdpowiedzUsuń
  9. Tiya_Anka17 kwietnia 2016 21:48

    Super, że znowu w sieci :)

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

O opalaniu...

-
Obraz
Wiatr zmienił kierunek. Przywiał deszczowe chmury, które zasłoniły słońce, rozpędził smażących się na plaży turystów do okolicznych pubów i przywiał nabzdyczoną, nie wiedzieć czemu Osobistą. Stanęła w progu i nic. Nie przechodzi dalej, nie trajkocze wesoło swoim zwyczajem i nie rozgląda się ciekawie po kątach w poszukiwaniu sensacyjnej pajęczyny albo ekscytującego kurzu. Jedyne co robi to stoi, gapi się i myśli, chociaż za to ostatnie głowy bym nie dała. - Ależ nie krepuj się. Właź – zachęcałam gościa przyjaznym słowem i gestem. Jedyną reakcją było to, że ni to ze zdziwieniem ni z dezaprobatą spojrzała na własne, muśnięte lekką brązowo złocistą opalenizną nogi, przyozdobione gustownymi japonkami i lakierem do paznokci w kolorze malinowym z perłową poświatą. - Spokojnie, możesz w butach. Mieszkanie to nie meczet, żeby hasać po nim boso – kontynuowałam zachęcanie do ruchu jakiegokolwiek. Bezskutecznie. Najwyraźniej za punkt honoru postawiła sobie stanie i tarasowanie wejścia własna osobi...
Czytaj więcej

Jestem!

-
Obraz
Uprzejmie donoszę, że jestem, że wróciłam i że co najważniejsze, nie przytyłam. Chociaż żarcie było pierwszoligowe. Kaczuszki, łososie, krewetki, a nawet ble i fuj małże. Pomijając incydent z naćpanym dilerem, który chciał mnie zmolestować albo przynajmniej przestraszyć imprezka była cudna, uchachana , a jakie wino! Jestem wymasowana, wypachniona, dopieszczona w każdym niemal milimetrze kwadratowym całkiem sporego ciała. Tylko... kiedy ja to wszystko odeśpię? Oraz bolą mnie biodra. Nie, nie mam zamiaru obiecywać, że już nigdy nie przetańczę calutkiej nocy. Wręcz przeciwnie. Przetańczę i to nie jedną! Dla przyjemności i na złość tym którzy myślą, że mnie załamią! Na pohybel! Nie wiem tylko jak w tej sytuacji świętować Światowy Dzień Grania w Tenisa... Ponieważ, tak czy siak, bez względu czy taki dzień akurat w kalendarzu występuje czy nie, czybiodra bolą czy wręcz przeciwnie w tenisa jednakowoż nie grywam. Zatem...wejdę na szczyt góry. Własnych możliwości plastycznych.;)
Czytaj więcej

O złamanej nodze

-
Obraz
... dzisiaj będzie. Nadworny wpadł. Jak zwykle, bez zapowiedzi. I nie było by w tym absolutnie nic dziwnego gdyby nie fakt, że zegar wskazywał ledwie siódmą z minutami. Barbarzyńska godzina. - Wpadłeś na śniadanie? - I na kawę. Oczywiście - wysapał bez ceregieli sięgając po moją. Kawę. - Oczywiście... - warknęłam niemal wściekle. Niemal bo na Nadwornego gniewać się jakoś dziwnym zbiegiem okoliczności nie umiem, a i niczemu nie jest winny, że dzisiaj wyjątkowo nie miałam ochoty iść do pracy. No po prostu niechciej mnie dopadł.
Czytaj więcej