Bałagan

    Na czwarty dzień miesiąca lutego roku bieżącego w kalendarzu który nabyłam drogą kuna stało napisane, że oto mamy dzień  Sprzątania Zapomnianego Bałaganu. Bałaganów mam sporo. W tym wszystkie mniej lub bardziej zapomniane. Z reguły taktycznie.
Sobota nie jest z gumy, zatem należało wybrać jeden bałagan,  którym  to koniecznie trzeba  się zająć. Postanowiłam rzecz potraktować metaforycznie. Wybór padł na ten, który nie tylko zapomniany to jeszcze wymagał natychmiastowej interwencji gdyż, ponieważ, albowiem okazja była ku temu sprzyjająca.
Za równo o bałaganie jak i o okazji przypomniałam sobie jak zwykle z kilkudniowym poślizgiem.
W te dyrdy wykonałam zatem telefon do zaprzyjaźnionej mistrzyni.

                                                                             &
- Pani Asiu kochana! - zaczęłam jak poseł Sz. - Na gwałtu rety i na koniecznie potrzebuję żeby się pani mną zajęła. W trybie pilnym natentychmiastowym.
- A tam kochana... zawracanie głowy - Pani Asia prawdopodobnie machnęła ręką ale nie pogniewała się wzorem marszałka K., pomarudziła  o braku czasu,  o klientkach co to na ostatni gwizdek, żeby w rezultacie  stwierdzić, że no choćby się rozdwoiła to nie da rady, bo takich jak ja, w sensie że zapominalskich to ona ma na pęczki. I żeby następnym razem zadzwoniła nie jak na straż pożarną.
Koniec końców wylądowałam u pani Uli zwanej dalej Niezaprzyjaźnioną.  Rezultat?
                                                                               &
- Gdzie byłaś? - podejrzliwie zapytał Książę Małżonek ledwie z furia wpadłam do salonu.
- No przecież wiesz - warknęłam.
- Miałaś być u fryzjera, że niby bałagan z odrostami i robienie się na bóstwo - powiedział rzeczowo
i zaczął mi się przyglądać jeszcze bardziej podejrzliwie - Nie było? W sensie, że fryzjera?
- Milcz! - powiedziałam chłodno i pomaszerowałam do do łazienki.
Zaczęłam od wydłubania z przylizanych włosów dwóch tuzinów szpilek i wsuwek. Następnie spryskałam głowę olejkiem żeby łatwiej było wyczesać tonę lakieru. Kolejnym krokiem było wsadzenie łba pod kran i obrócenie w perzynę wysiłków Niezaprzyjaźnionej.
- Dobrze, że chociaż odrosty dobrze zrobiła - pocieszyło mnie Książątko przekrzykując szum suszarki do włosów.
Po niespełna pół godzinie nadawałam się do pokazania ludziom.
A bal był fajny. Towarzystwo super. Muzyka na poziomie. Nogi przepisowo obolałe. Głowa nie boli. I to wszystko mimo braku profesjonalnej fryzury;)
                                                                               &

PeeS. Dzisiaj jest Dzień Dobrej Prognozy (nie tylko pogody). Zatem nadziejo wstąp!