O butach, które dają szczęście...

                                                                         

- Co robisz? -  głupio zapytał Kubuś. Jeszcze głupiej zrobił ładując się do jaskini lwa, w której to lew, czyli ja, stał przed lustrem  ze zdemolowaną fryzurą i wyciągał kolczyk z prawego ucha. Który to nie  chciał wyleźć. Bo się zaplątał. W zrujnowaną fryzurę.  Psia krew!
- Haftuję - warknęłam w odpowiedzi. Bo na durne pytania tak właśnie powinno się odpowiadać. Można ewentualnie wymownie milczeć spoglądając z wyraźnym politowaniem ale nie dziś, nie w tej chwili i nie podczas wyciągania kolczyka, który wiadomo co. A jak nie wiadomo to patrz wyżej.
- Coś taka zła? - Puchatek poleciał tekstem zaczerpniętym z Księcia Małżonka. Udało mu się nawet całkiem nieźle podrobić sarkazm w głosie.
W normalnych warunkach to ja bym się może i uśmiechnęła. Przy bardziej korzystnych wiatrach pewnie nawet bym się śmiała do tak zwanego rozpuku. Chwila jednak nie była najszczęśliwsza. I nie chodzi nawet o ten koczyk który w końcu ustąpił.

- Nie zła tylko zmęczona - odpowiedziałam pojednawczo. No bo po co mi awantura u progu upragnionych ferii.
- Aha... - mruknął Kubuś i wtulił się w puchaty kocyk leżący na fotelu - To ta randka cię tak zmęczyła?
- Jaka randka? Zgłupiałeś?  Dobrze się czujesz? - zapytałam podejrzliwie. Grypa jak wiadomo szaleje i nie oszczędza nikogo. Czemu więc miałaby ominąć Misia?
- No ta z której wróciłaś - rzeczowo odpowiedział Puchatek. Na szczęście nie wyglądał na chorego. Przynajmniej w kwestiach somatycznych.
- Nie byłam na randce tylko na spotkaniu. Z  k o l e  ż a n k ą - dodałam głośno, wyraźnie i na wszelki wypadek powoli - Rozumiesz?
- Nie mów do mnie jak do wariata - mruknął Kubuś w odpowiedzi - Tylko mi powiedz po jaką cholerę?
- Kubuś! - wyraziłam niezadowolenie z powodu zupełnie nieuzasadnionego używania wyrazów.
- No więc po co? - poprawił się.
- Co po co?
- Po co się tak stroiłaś? Skoro to nie była randka? Bez sensu.
Kubuś zdecydowanie jest facetem. Świadczy o tym nie tylko imię ale i  typowo męska logika. Bo przecież stroić się w męskim i kubusiowym wydaniu jest jednoznaczne z randką. Idąc tym tokiem rozumowania; wygląda  jak ostatnia sierota - spotyka się z inną babą.
- Przeciwnie. To ma sens. Kobiety albowiem, w przeciwieństwie do mężczyzn zwracają uwagę na to w co ktoś jest ubrany.
- Aha... - mruknął Puchatek ale na przekonanego nie wyglądał - I to to ubranie cię tak zmęczyło.
- W pewnym sensie... - mruknęłam i klapnęłam na sąsiedni fotel. I zanim Kubuś zdążył otworzyć pluszowy pyszczek dodałam - Kobieta Misiu zakładając szpilki czuje się atrakcyjna.
- To po co je zdejmuje - zapytał niezwykle rzeczowo patrząc na moje dosłownie przed chwilą uwolnione stopy.
- Bo wtedy czuje się szczęśliwa.
- I mniej zmęczona?
- O wiele mniej.

PeeS. Sobota, jedenasty dzień lutego 2017 roku jest Dniem Niepłakania Nad Rozlanym Mlekiem.
To w kalendarzu. Prywatnie obchodzę Dzień Nierozczulania Się Nad Bąblem Na Pięcie;)