Słońce

Jedno nieprzemyślane do końca słowo wypowiedziane w urzędzie stanu cywilnego i już człowiek uwiązany na smyczy. Inne, niechcący wymruczane przez sen i już jesteś po rozwodzie...

- Tylko nie po oczach! Tylko nie po oczach! - zamruczałam przez sen.
- Co? Śni ci się? - zapytał Książę Małżonek, wyrywając mnie tym samym z objęć Morfeusza.
- No - mruknęłam, po czym otworzyłam oczy i wrzasnęłam - Nie!
- No to tak czy nie?
- Nie! Myślałam że tak, ale jednak nie. Bo mnie coś po oczach świeciło i myślałam że mnie przesłuchują i już się miałam przyznać, kiedy się okazało że to nie sen.
- A co? -
- Słońce! Matołku! Sieci prosto w py... w twarz znaczy! - odkrzyknęłam wesolutko i raźniej niż zazwyczaj bryknęłam w stronę łazienki. Ostatecznie, to pierwszy taki słoneczny poranek o baaaaaaaardzo dawna. I w ogóle to życie jest piękne, tylko czasami deczko skomplikowane.
"Miliony monet" w telefonie zabrzęczały dobre dwie godziny później. Jak już zdążyłam zapomnieć o śnie, świeceniu w oczy i całej reszcie.
- A tak właściwie, to do czego się małaś przyznać? - zapytał Książę Małżonek, przeżuwając nabożnie kanapkę z krakowską suchą. Się obudził! I zaczyna węszyć. Najlepszą obroną jest atak.
- Nie mówi się z pełnymi ustami. Tyle razy ci mówiłam! A ty dalej swoje. Czy ja niewyraźnie mówię? Ale... - zawiesiłam głos melodramatycznie. Nie tylko w celu uwiarygodnienia, bo właśnie nadarzyła się znakomita okazja do tego, żeby się przyznać, że wyjeżdżam sobie - Ty się nic nie martw, jest szansa, że specjaliści mnie zreperują i berda mówić, że każdy zrozumie!
- To znaczy? - zapytał ciężkokapująco.
- Że wyjeżdżam. Na kuros - konferencji. W sprawie arcy ważnej. Czyli emisji głosu. Oraz dykcji mnie będą uczyć poprawnej.
- Acha...
- No. Sobie poćwiczę; czapka, szafa, żaba, czołg, czapka, szafa.... I wtedy, już nie będę musiała dwa razy mówić "wyrzuć śmieci"...

Z rewelacyjna wieścią, że na tydzień, i że do Warszawy, poczekam na inną okazję;)

PeeS Żarło, żarło i zdechło. Słońce. Sobie poszło za siódmą chmurę... Leje siąpi i ogólnie to be i fuj... A do domu daleeeeeeeeeko, 350 km z hakiem.

Źródło zdjęcia w sieci