Męskie typy według Zołzy

... czyli dokładka dla niezdecydowanych.

Było sobie raz Zapotrzebowanie, na drugie mu dali Społeczne. A wybredne było! A upierdliwe! Przeróżni spece od reklamy, kształtowania wizerunku i innych takich starali się wmówić Zapotrzebowaniu co jest ładne, co modne i w co warto ząbki wbić.
- Masz tu – mówili spece – Dwa typy. Wybieraj.
A Zapotrzebowanie, nie. Okoniem staje. I wybrzydza.
– A kuku! – krzyknęło nieco dziecinnie, wychylając się zza winkla – Taki wybór to żaden wybór. Tak to sobie można prezydenta wybierać. Albo przebój miesiąca!
Zapotrzebowanie dwojga imion Społeczne, strzeliło delikatnego focha i drobnym kroczkiem poszło sobie. Niby obrażone, ale zerkało co raz czy coś się w sprawie jego veta przypieczętowanego tupnięciem nóżką dzieje…
I tak, wychodząc naprzeciw społecznym potrzebom powstały kolejne typy. Żeby było w czym wybierać…

Typ 1.
Bardziej adekwatnie będzie nazwać go Typkiem. Spod ciemnej gwiazdy, bo piwo to on generalnie woli jasne, pełne, niepasteryzowane. Typek w szczytowej formie jest około godziny 13 (przyzwyczajenie ze starego systemu, wcześniej nie opłacało się wstawać;). Nosi się w eleganckich dresach. Języki obce zna – głównie jeden, ale za to starożytny. Do pracy nie uczęszcza, bo tak się dziwnie składa, że dla ludzi z jego wykształceniem nie ma w tym kraju (co za kraj!) roboty. Nic to jednak. Liczne alternatywy w postaci tyrającej na trzech zmianach żonki, renty mamusi, albo zasiłku dla młodych zdolnych przez państwo brakiem pracy pokrzywdzonych , nie pozwolą mu umrzeć z głodu. I z pragnienia.

Typ 2.
Nielot. Z przyczyn od niego niezależnych bynajmniej. Bo on, proszę ja was, to by nawet poleciał, wszędzie i bardzo chętnie, nie tylko po bułki na śniadanie, ale jakaś menda podcięła lotki w skrzydełkach. Ukrywa się. Najpierw pod maminą spódniczką, a potem za żoniną. Ciepła państwowa posadka, kapcie, telewizor, gazetka i święty spokój. Tego mu do szczęścia potrzeba i tego od życia żąda. Grunt to się nie wtrącać. W razie jakiejś społecznej potrzeby; powstania czy innego zrywu szuka bezpiecznego schronu.

Typ 3.
Piotruś Pan z gatunku śliczny. Jego atrybutem są krótkie spodenki i hulajnoga. W przenośni, rzecz jasna. Tak naprawdę to Piotruś Pan, ubrany w najlepsze co butik ma, za coraz to innym Dzwoneczkiem ugania się w luksusowym aucie z klimą. Wącha kwiatki wszystkie, nie zawracając sobie ślicznej główki tym, że roślinka należy do innego ogrodnika ( no ale to już sprawa między nim a kwiatkiem;) Śliczny Piotruś mimo, ze sprawia wrażenie dziecka, zachowuje się jak dziecko i jak dziecko reaguje na bodźce zewnętrzne, usilnie domaga się żeby go traktować jak dorosłego.

Typ 4.
Macho albo Bruc Lee. W wersji light. Hasło nadrzędne członków grupy Macho – „Rycz mała rycz – ja cię obronię. Mam koszulę z napisem King Bruc Lee karate mistrz i nie zawaham się jej użyć… do otarcia twoich łez niewieścich”. Macho bardziej widać niż słychać. Głos daje tylko w potrzebuje nagłej i niespodziewanej. Ale za to jak ryknie, to go na słychać hen hen, a może i dalej. Na ten przykład w celu wyrażenia żądania ryczy – Przynieś mi piwo! Kobieto!
Prawda, że dżentelmen? Inny powiedziałby babo!
Wielki plus dla pana macho! Macho doskonale radzi sobie z kranem cieknącym, potrafi bez użycia dżipiesa zejść do piwnicy i przynieść słoik korniszonów, przegoni pająka i w razie potrzeby da w pysk natrętnemu amantowi, co się do jego kobity przystawia bezczelnie. Pod jednym wszakże warunkiem. Że amant będzie słabszy.

CeDeeN...

PeeS. Zostały jeszcze jakieś typy. W liczbie 3 (słownie; trzech), ale to jutro. Przez wzgląd na oczy Iwy :)

Źródło zdjęcia w sieci