O tym, że ferie sie skończyły...



... i to niestety NIEODWOŁALNIE!       Wpadłam. Tym razem, wyjątkowo, nie w kłopoty tylko na pomysł. W zamyśle miał być genialny. Bo przecież nie ma nic przyjemniejszego jak odgłosy natury. Z braku ptasząt wybrałam coś co przynajmniej fizjologicznie je przypominało. No i wyszło jak zwykle...

- To bzykanie coś oznacza. Takie bzyczące bzykanie nie bzyka bez powodu. Jeżeli słyszę bzykanie, to znaczy, że ktoś bzyka, a jedyny powód bzykania, jaki znam, to ten, że się jest pszczołą.

- Taaa... - Kłapouchy odniósł się dość sceptycznie do wywodów Puchatka, ale dla świętego, również mojego spokoju zgodził się z nim - Skoro tak uważasz to pewnie tak jest Kubusiu.
- Otóż to! -  odparł zadowolony Miś i ponownie zasłuchał się w ... bzykanie. Coraz bardziej natarczywe. Świdrujące w uszach. I absolutnie nie mające nic wspólnego z z naturą, przyjemnością. Ba, nawet z pszczoła nie miała nic wspólnego.

- Guzik - mruknęłam niemal przez sen i rozpoczęłam macanie. Zagraconej powierzchni szafki nocnej. Tam albowiem wczoraj z wieczora usytuowałam bzykadełko. Tam tez spodziewałam się je znaleźć rano.
Było. Tylko nijak nie dało sie po omacku uciszyć.
- Unieaktywnij to! - wrzasnął Kubuś skoro tylko dotarło do niego, że źródło bzykania nie pochodzi od pszczoły.
- No właśnie! - poparł go Kłapouchy - Unieaktywnij natychmiast!
Unieaktywnij? W normalnych okolicznościach przeszłabym nad tym do porządku dziennego. Teraz jednak, wściekłość nie tyle na całą tę pluszową menażerię co bzyczące bzykadełko wzięła górę.
- Nie ma takiego słowa - poinformowałam lodowato. I zaprzestałam prób unieszkodliwienia tałatajstwa.
A niech se bzyka...
- Którego? - zapytali jednocześnie.
- Unieaktywnij. Takie słowo nie istnieje.
- Zmyślasz...? - Kubuś mimo całej buty nie był do końca pewien swoich racji.
- E-eee - mrukniecie poparłam gestem mającym rozwiać w zwierzakach wszelkie wątpliwości.
Nie podziałało.
- Oczywiście że zmyślasz. Gdyby nie było takiego słowa, nie mógłbym go powiedzieć. Skoro je powiedziałem to znaczy, że jest. I kropka!
- Właśnie! - zwykle niezdecydowany Kłapouchy tym razem poparł Puchatka całkowicie.
- Dwa do jednego. Przegłosowana! - Kubuś przybrał pozę zwycięzcy - I unieaktywnij wreszcie tę sztuczną pszczołę. Słuchać się tego nie da.
Racja. jako, że jednak uparcie odmawiałam wykonania czynności nieistniejącej w słowniku, zmuszona byłam wykonać czynność istniejącą i .... zneutralizowałam. Chwyciłam źródło niemiłego dla ucha dźwięku i ... a nie! Nie przestawię. Przynajmniej dopóki na powrót nie przywyknę do codziennej pobudki ciut świt szósta rano...

Źródło zdjęcia w sieci: http://imperiumtapet.pl/tapeta/kubus-puchatek-69jpg/35737/

Cytat:  "Kubuś Puchatek" A. A. Milne.