Sztukmistrz z Kołobrzegu ...

...się znalazł. Psia mać!
Mojego Faceta mam na myśli. Przydziałowego. Jasna higieniczna!
W regularną pyskówkę się wdał. Z woźną. I w szkodę wlazł.
Na dywaniku wylądowaliśmy oboje.
Audytorium wysokie w składzie: - Dyrektorka Pani, Dyrektorka Sfrustrowana czyli Wice, oraz pretendująca do urzędu dyrektorskiego osoba nicnierobiącaalewieczniezapracowana – Pani Pedagog.
I to właśnie audytorium w składzie w/w rozliczało nas – mnie i Mojego Faceta z ... no właściwie to nie wiem z czego. Nie ustaliły wcześniej ostatecznej wersji wydarzeń i przez to myliły się w zeznaniach. I jeszcze jakieś domysły snuły. Oraz insynuacje podłe i podstępne.
I teraz JA, mam napisać program naprawczy.
I tym programem, przepraszam, że się pytać śmiem, ale mam zreperować wiadro? To, które zupełnie niechcący i przez przypadek zepsuł Mój Facet? To może ja odkupię? Ostatecznie podwyżkę dostałam w kwocie niebagatelnej – 74. 39 PLN (słownie: siedemdziesiąt cztery zł i trzydzieści dziewięć groszy). Stać mnie! Na wiadro.
Żeby mi się tak chciało jak mi się nie chce, to może bym i skrobnęła ten durnowaty program. Na pedagogicznym bzdetowaniu się znam. Ale mi się nie chce.
Po pierwsze dlatego, że nie widzę powodu tego całego zamieszania. Ostatecznie to on w to wiadro "wskoczył" przypadkiem.
I mam inne, znacznie durniejsze rzeczy do napisania. To było po drugie. I po ostatnie.