Nasercowy...

-

… i niezwykle uczuciowy!

Jaja, ogóry … i maść na szczury!
Komu, komu, bo idę do domu!!!
Proszę państwa! Bez oszukaństwa!
Oto oferta jedyna i niepowtarzalna.
Dla pani, pana, panny i kawalera.
Dla tego pana w okularach po drugiej stronie monitora też.
Dla wszystkich poszukujących drugiej połowy.
Wystarczy zawierzyć i omówić z nim swoja sytuacją, opracować strategię, zawiesić na szyi i …. Działać!
Tak jest psze Państwa Szanownego! Działać!
Mały, ale jary! Niezwykle uczuciowy entuzjasta życia partnerskiego.
Uwaga!!!
Na okazjonalne kontakty damsko-męskie nie działa!
Pomocny zwłaszcza w chwilach trudnych (wtedy, sprawy trudne, należy omawiać w towarzystwie Nasercowego).
Nie toleruje kłamstwa, hipokryzji i jeszcze kilku paskudnych cech.
Komu!? Komu!?
Słoń nasercowy za jedyna 2 złote polskie!
Taki tani a taki przydatny.

….I tak sobie, dla odmiany, jak towar sprzedany,
To pójdziemy w tany!
….Oranżada na araku, spirytusie, koniaku!!!!!

PeeS. W stałej sprzedaży są też żółwie pospieszne i żaby napieniężne. Oraz inne niezbędne zwierzęta.

Komentarze

  1. Nika9 października 2009 11:48

    A to co? Kto tu feng-szujowymi gadżetami handluje vel kupczy? To ja poproszę żabę napieniężną ,bowiem mamony pragnę ,a na słonia miejsca nie mam .No i miłości podobno mam do wypęku.Ponoć:)cmoki zołzo:)

    OdpowiedzUsuń
  2. Anna9 października 2009 12:13

    ale czy trąbę ma do góry??? ..to ja poproszę jednego, na zeszyt;-)))

    OdpowiedzUsuń
  3. iw9 października 2009 14:16

    Nie do końca wierzę w amulety. Ale słonia z trąbką do góry trzymam przy łóżku.
    A Twój słoń z czego jest? :))

    OdpowiedzUsuń
  4. Nivejka9 października 2009 16:35

    Nika... żaba napieniężna, duża sztuk raz dla szanownej pszepani:)))

    OdpowiedzUsuń
  5. Nivejka9 października 2009 16:36

    Ania... no wyłącznie do góry... inne mnie nie interesują;)

    OdpowiedzUsuń
  6. Nivejka9 października 2009 16:37

    Iw... chyba z mosiądzu, ale cholera wie. Grunt że działają;)))

    OdpowiedzUsuń
  7. Ania Włodarczyk vel Truskawka11 października 2009 13:27

    :))))n Czytam w ten jesienny dzien i sie śmieję sama do siebie.

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Sprawa się rypła

-
Obraz
Z Nadwornym jest jak z ciotką. Tą przysłowiową. Bo gdyby ona miała wąsy to by była wujkiem, a gdyby Nadworny nie pierdutnął z rozmachem drzwiami przy wchodzeniu to by nie był sobą. Czasami mam wrażenie, owo pierdutnięcie euforyczne jest kwintesencją jego nadworności. Na szczęście wrażenie jest chwilowe i zdarza się niezwykle rzadko. Szyby w oknach wyglądały na zadowolone. Z rozmachem zamknięte drzwi strząchnęły z nich resztki porannych łez. A skoro one, to i ja nie mam nic przeciwko. Wszak przyzwyczajona jestem. I do huku nawykła. - Ty chyba masz jakiś problem - powiedziałam jak już dopełniliśmy rytuału powitania. Nadworny wytarł resztki szminki z policzka i w sposób wielce znaczący uniósł prawą brew ku górze. W tłumaczeniu na język ludzki miało to oznaczać ni mniej ni więcej tylko; - Czego się czepiasz kobieto? - Ja? Ależ ja się nie czepiam - odpowiedziałam na niezadane pytanie i sobie poszłam. Kawy wszak gościowi wypadało zaparzyć. Bo nie dość że zziębnięty to jeszcze z całą pe
Czytaj więcej

O złamanej nodze

-
Obraz
... dzisiaj będzie. Nadworny wpadł. Jak zwykle, bez zapowiedzi. I nie było by w tym absolutnie nic dziwnego gdyby nie fakt, że zegar wskazywał ledwie siódmą z minutami. Barbarzyńska godzina. - Wpadłeś na śniadanie? - I na kawę. Oczywiście - wysapał bez ceregieli sięgając po moją. Kawę. - Oczywiście... - warknęłam niemal wściekle. Niemal bo na Nadwornego gniewać się jakoś dziwnym zbiegiem okoliczności nie umiem, a i niczemu nie jest winny, że dzisiaj wyjątkowo nie miałam ochoty iść do pracy. No po prostu niechciej mnie dopadł.
Czytaj więcej

Bluszcz

-
Obraz
- W herbaciarni na rynku, za piętnaście minut? - Dobrze - rzuciłam w słuchawkę. Bratu się nie odmawia. Zwłaszcza jak ma głos ocierający się o rozpacz. Kiedy weszłam już tam był. Siedział pochylony nad stołem, obracając w ręku kieliszek koniaku. - Dla ciebie zamówiłem herbatę - powiedział wstając - Taką jak lubisz. Jaśminową. Mój brat. Porządny , zaradny i łebski facet. Mama zawsze powtarzała, że tej co go w końcu upoluje na męża, nawet ptasiego mleka nie zabraknie. Skończył porządne studia, porządnie zarabiał i w ogóle to porządny facet z niego. Jedno co mu w życiu nie bardzo wyszło to ona. Renata. Ale on się nie skarżył. Robił swoje. Zarabiał, budował, urządzał i kochał ją mimo wszystko. Była kobietą, która wybrał i matką jego synów. - Mam dość - powiedział i jeszcze bardziej się pochylił - Takie życie pół na pół, na dwa domy, jest nie dla mnie. Jeszcze rok temu pracował w Polsce, na miejscu. Od poniedziałku do soboty. Od siódmej rano do dwudziestej. Jak w kieracie. Do domu wracał zmę
Czytaj więcej