Gdyby głupota miała skrzydła...

-
...lewitacja nie byłaby zjawiskiem paranormalnym.
Pierwszą z licencją pilota byłabym ja… bo ostatnio z upodobaniem wielkim oddaję się oglądaniu głupcoodpornego serialu… Brzydule oglądam.
Dobra! Wiem! To nie grzech, ale trochę wstyd (zarumieniłam się niniejszym po rzęsy)
A na swoje usprawiedliwienie proszę wysokiej instancji mam tylko tyle, że…
 
- Czterdziestolatka oglądałam dla Kobiety Pracującej. 
- Przystanek Alaska dla Krisa o poranku. I dla spacerującego po sennych uliczkach łosia.
- Taki jeden serial, co to go jeszcze nie ma i nie ma też gwarancji, że będzie kiedykolwiek oglądałabym dla rybki.
- A Brzydulę oglądam dla Wioli Kubasińskiej. Oraz dla Przemko, ale to tak przy okazji;)
Jak już ich pokażą to jestem skłonna oddać się zajęciu pożyteczniejszemu jakiemuś. Ale nie zobaczenie Wioli? No katastrofa, którą przyrównać można jedynie do tego, że nagle szarańcza zniszczyła wszystkie uprawy kawy. Albo zamknęli fabrykę Kinder Bueno.
 
 W związku z tym, że cały ciężar odpowiedzialności spoczywa na jednej kobitce...
Żeby Socha nie musiała tak orać… Proponuję...
Narodową zrzutkę na traktor!!!
 
Mogę być skarbnikiem...

Komentarze

  1. Nika13 listopada 2009 12:01

    czy osoba sobie jaja robi? czy osoba wie ,że ja także zapadłam na chorobę oglądalną. Violetta ( przez V i dwa t )oraz Mistrz Przemko mnie w nałóg wpędzili.Niestety ,bo z tego co wiem oglądaja brzudulę podrostki i jeszcze trzy jednostki dorosłe. ZnacZy się :Ty , iwi i ja. hehe:)

    OdpowiedzUsuń
  2. iw13 listopada 2009 17:27

    No jasne, że ja też oglądam Niku i Oczywiście Autorko Szanowna!
    Oglądam, sikam przy absolutnie odkrywczych tekstach Violi, jej kolejnych metodach na facetów, i uwielbiam pasjami Pszemko, który w tej roli pokazał absolutnie mistrzostwo świata!
    No a wszystkie wymienione przez Ciebie poprzednio seriale też z powobnych powodów!
    Rybko nie znam!
    pozdrawiam!

    OdpowiedzUsuń
  3. iw13 listopada 2009 17:28

    Aha, i znam jeszcze co najmniej jedną szaloną, która ogląda, moją kumpelę Kasię. I moją Mamę też wciągnęłam :)!

    OdpowiedzUsuń
  4. Anna13 listopada 2009 18:53

    A ja kurna nie oglądam telewizji prawie wcale;-(((
    W związku z powyższym wypowiadać się nie będę. Jedynym serialem jaki ogladałam, był "Pólnoc-południe" ...dla ...wiadomo, przyjemności;-)) Ale widząc entuzjamzm, miłego oglądactwa życzę;-))

    OdpowiedzUsuń
  5. Anonimowy13 listopada 2009 23:45

    Witaj:-) Ja też oglądam BrzydUlę. I tak samo głównie dla Pshemko i Violetty, bo to moim zdaniem najbarwniejsze z postaci! PS. Dodałam Twój blog do swoich ulubionych. Zapraszam Cię również do mnie:-) Mój adres to http://love-and-marriage.blog.onet.pl/

    Pozdrawiam gorąco
    Mycha

    OdpowiedzUsuń
  6. Nivejka14 listopada 2009 08:45

    Wszystko cacy... A co ze zrzutką? Na traktor?
    Nie żal wam dziewczyny?????

    OdpowiedzUsuń
  7. Gosia15 listopada 2009 17:34

    Podpisuje sie jako kolejna pelnoletnia osoba ogladajaca ow serial. Rowniez jestem fanka Violetty i Przemko.
    A ze zrzutka - jak juz bedzie miala traktor to nie bedzie jej w Brzyduli, - nie skladam sie

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Sprawa się rypła

-
Obraz
Z Nadwornym jest jak z ciotką. Tą przysłowiową. Bo gdyby ona miała wąsy to by była wujkiem, a gdyby Nadworny nie pierdutnął z rozmachem drzwiami przy wchodzeniu to by nie był sobą. Czasami mam wrażenie, owo pierdutnięcie euforyczne jest kwintesencją jego nadworności. Na szczęście wrażenie jest chwilowe i zdarza się niezwykle rzadko. Szyby w oknach wyglądały na zadowolone. Z rozmachem zamknięte drzwi strząchnęły z nich resztki porannych łez. A skoro one, to i ja nie mam nic przeciwko. Wszak przyzwyczajona jestem. I do huku nawykła. - Ty chyba masz jakiś problem - powiedziałam jak już dopełniliśmy rytuału powitania. Nadworny wytarł resztki szminki z policzka i w sposób wielce znaczący uniósł prawą brew ku górze. W tłumaczeniu na język ludzki miało to oznaczać ni mniej ni więcej tylko; - Czego się czepiasz kobieto? - Ja? Ależ ja się nie czepiam - odpowiedziałam na niezadane pytanie i sobie poszłam. Kawy wszak gościowi wypadało zaparzyć. Bo nie dość że zziębnięty to jeszcze z całą pe
Czytaj więcej

O złamanej nodze

-
Obraz
... dzisiaj będzie. Nadworny wpadł. Jak zwykle, bez zapowiedzi. I nie było by w tym absolutnie nic dziwnego gdyby nie fakt, że zegar wskazywał ledwie siódmą z minutami. Barbarzyńska godzina. - Wpadłeś na śniadanie? - I na kawę. Oczywiście - wysapał bez ceregieli sięgając po moją. Kawę. - Oczywiście... - warknęłam niemal wściekle. Niemal bo na Nadwornego gniewać się jakoś dziwnym zbiegiem okoliczności nie umiem, a i niczemu nie jest winny, że dzisiaj wyjątkowo nie miałam ochoty iść do pracy. No po prostu niechciej mnie dopadł.
Czytaj więcej

Bluszcz

-
Obraz
- W herbaciarni na rynku, za piętnaście minut? - Dobrze - rzuciłam w słuchawkę. Bratu się nie odmawia. Zwłaszcza jak ma głos ocierający się o rozpacz. Kiedy weszłam już tam był. Siedział pochylony nad stołem, obracając w ręku kieliszek koniaku. - Dla ciebie zamówiłem herbatę - powiedział wstając - Taką jak lubisz. Jaśminową. Mój brat. Porządny , zaradny i łebski facet. Mama zawsze powtarzała, że tej co go w końcu upoluje na męża, nawet ptasiego mleka nie zabraknie. Skończył porządne studia, porządnie zarabiał i w ogóle to porządny facet z niego. Jedno co mu w życiu nie bardzo wyszło to ona. Renata. Ale on się nie skarżył. Robił swoje. Zarabiał, budował, urządzał i kochał ją mimo wszystko. Była kobietą, która wybrał i matką jego synów. - Mam dość - powiedział i jeszcze bardziej się pochylił - Takie życie pół na pół, na dwa domy, jest nie dla mnie. Jeszcze rok temu pracował w Polsce, na miejscu. Od poniedziałku do soboty. Od siódmej rano do dwudziestej. Jak w kieracie. Do domu wracał zmę
Czytaj więcej