Lubię czwartek;)

Mimo wszystko. A przede wszystkim dlatego, że ... 

Ale po kolei...
Kto pamięta takie dziewczyńskie czytadło, "Pollyanna" ? Można, ale nie trzeba podnieść rękę i nacisnąć przycisk. Spację na ten przykład;) Albo Enter.
No i ta Pollyanna to była taka sprytna bestia co we wszystkim, nawet w złamanej nodze potrafiła się dopatrzeć czegoś pozytywnego. Smarkatej było o tyle łatwo, że za nią myślała autorka czytadła. Ja muszę sama wymóżdżyć. 
Pomijając aspekt kalendarzowy, że koniec tygodnia bliski,  jedyne co mi przychodziło do głowy, to to, że w tym dniu mam tyle roboty, że nie mam czasu na czytanie, na jedzenie, na pieprzenie głupot na blogu, na ... a nie, na kawę to ja zawsze czas znajdę.... No więc*, jestem tak zarobiona, że dzień mija szybciutko i do następnego czwartku,  aż 7 (słownie: siedem) dni!!!
A tym czasem...
Zupełnie niespodziewanie, znienacka, przez zaskoczenie i jak na zamówienie zjawił się dziś kolejny powód do lubienia czwartku. Co prawda tego konkretnego , 19 listopada AD 2009, ale zawsze to coś.
Pretekst przyszedł we wczesnych godzinach porannych w torbie listonosza. Co więcej, bladego pojęcia nie mam od kogo... Ale jest cudny. O tym, że mi się podoba, świadczy fakt, że nie dalej jak w poniedziałek kupiłam sobie taki sam.... Mam teraz dwa i z żadnym nie mam zamiaru się rozstawać.
Hojnemu anonimowemu ofiarodawcy serdecznie dziękuję:)))))

*) I co z tego, że nie zaczyna się zdania od "więc"?