Istota

-
Dzień chyli się ku pościeli w słodkie misie.
Misie -pysie. Psiaczki.
- Mamo, a jakby tak bluzki, i cały zestaw bluz i majtek i  czapek i całe ciało też i spodnie i skarpety to co?
- Ale co kochanie?
- No gdyby wszystkie dzieci miały takie same. I spodnie, i bluzy, i skarpetki, i majtki, i całe ciało?
- Na szczęście każdy ma inne. Śpij już...
- No! Bo tak to by mamusie nie wiedziały, które to ich synki są. I wszystkie dzieci by musiały przytulać.
- Tak kochanie, śpij...
- Ale mi jeszcze o istocie nie powiedziałaś - zgłosił protest.
- Zamknij oczka... Moja istoto kochana...

Dobrej nocy...:)

Komentarze

  1. Unknown10 lutego 2010 22:37

    Istotnie...
    Bardzo to ładne :)
    Bardzo dobranocne :)

    OdpowiedzUsuń
  2. Jolanta Chrostowska-Sufa10 lutego 2010 22:42

    Rozczulające. I jakie filozoficzne. Uwielbiam takie krótkie opowieści o dzieciach z puentą. :-) Dobranoc.

    OdpowiedzUsuń
  3. Maria Kryńska-Szostak10 lutego 2010 22:47

    piękne wieczorne rytuały:)

    OdpowiedzUsuń
  4. Svarta10 lutego 2010 22:49

    Piękne ;>

    OdpowiedzUsuń
  5. iw10 lutego 2010 23:02

    Ale miodzio-słodzio :)) Aż serducho mięknie! :)

    OdpowiedzUsuń
  6. Eveline10 lutego 2010 23:06

    Aż miło zasypiać;) Dobrej nocy;)

    OdpowiedzUsuń
  7. jazz10 lutego 2010 23:34

    słodko;-)

    OdpowiedzUsuń
  8. MajaK10 lutego 2010 23:41

    ...:):)....ciiiiiiiiii......

    OdpowiedzUsuń
  9. Stardust11 lutego 2010 02:29

    Ech az szkoda, ze oni z tej slodyczy wyrastaja:((

    OdpowiedzUsuń
  10. Holden JAREK Cyprian 11 lutego 2010 06:24

    ISTOTA ŻYCIA - miłość dziecka i JEGO OBAWY, pytania....

    OdpowiedzUsuń
  11. Latarnik11 lutego 2010 07:31

    Usypianie maluchów jest piękne. Chyba, że akurat nie chcą w ogóle iść spać i kategorycznie protestują :)

    OdpowiedzUsuń
  12. Anonimowy11 lutego 2010 08:24

    słodki jest :-)

    OdpowiedzUsuń
  13. Ewa P.11 lutego 2010 08:40

    Moja istota na 22 lata i zarost, a nie takie różowe polisie... ale jeszcze całkiem niedawno ... :)

    OdpowiedzUsuń
  14. Gosia11 lutego 2010 08:53

    Dziecięce przemyślenia ...
    Rozkoszny :)

    OdpowiedzUsuń
  15. Pozytyw_ka11 lutego 2010 09:17

    istotnie... słodziutka istota ;)

    OdpowiedzUsuń
  16. Czarny Ptak11 lutego 2010 09:37

    Oj podobna do Mamy ta istota, podobna :)

    OdpowiedzUsuń
  17. Nika11 lutego 2010 10:01

    Jakby wszyscy byli tak samo ubrani i tacy sami to by były Chiny Ludowe.:) ps.Jakże ja bym chciała mieć taką małą, kochaną istotę w domu.buziak:)

    OdpowiedzUsuń
  18. Cała JA:11 lutego 2010 10:42

    Czasem taka mała istotka ma w sobie tyle mądrości, przemyśleń.
    Gratuluję pociechy... :)))))

    OdpowiedzUsuń
  19. Nivejka11 lutego 2010 11:30

    Macie rację, słodkie to to, i aż strach pomyśleć w co z Niego wyrośnie. A "złote myśli" istoty mojej kochanej kolekcjonuję... Bo ulotne to wszystko. Staram się widzieć i słyszeć wszystko co dotyczy moich dzieciaczków:))))

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Sprawa się rypła

-
Obraz
Z Nadwornym jest jak z ciotką. Tą przysłowiową. Bo gdyby ona miała wąsy to by była wujkiem, a gdyby Nadworny nie pierdutnął z rozmachem drzwiami przy wchodzeniu to by nie był sobą. Czasami mam wrażenie, owo pierdutnięcie euforyczne jest kwintesencją jego nadworności. Na szczęście wrażenie jest chwilowe i zdarza się niezwykle rzadko. Szyby w oknach wyglądały na zadowolone. Z rozmachem zamknięte drzwi strząchnęły z nich resztki porannych łez. A skoro one, to i ja nie mam nic przeciwko. Wszak przyzwyczajona jestem. I do huku nawykła. - Ty chyba masz jakiś problem - powiedziałam jak już dopełniliśmy rytuału powitania. Nadworny wytarł resztki szminki z policzka i w sposób wielce znaczący uniósł prawą brew ku górze. W tłumaczeniu na język ludzki miało to oznaczać ni mniej ni więcej tylko; - Czego się czepiasz kobieto? - Ja? Ależ ja się nie czepiam - odpowiedziałam na niezadane pytanie i sobie poszłam. Kawy wszak gościowi wypadało zaparzyć. Bo nie dość że zziębnięty to jeszcze z całą pe
Czytaj więcej

O złamanej nodze

-
Obraz
... dzisiaj będzie. Nadworny wpadł. Jak zwykle, bez zapowiedzi. I nie było by w tym absolutnie nic dziwnego gdyby nie fakt, że zegar wskazywał ledwie siódmą z minutami. Barbarzyńska godzina. - Wpadłeś na śniadanie? - I na kawę. Oczywiście - wysapał bez ceregieli sięgając po moją. Kawę. - Oczywiście... - warknęłam niemal wściekle. Niemal bo na Nadwornego gniewać się jakoś dziwnym zbiegiem okoliczności nie umiem, a i niczemu nie jest winny, że dzisiaj wyjątkowo nie miałam ochoty iść do pracy. No po prostu niechciej mnie dopadł.
Czytaj więcej

Bluszcz

-
Obraz
- W herbaciarni na rynku, za piętnaście minut? - Dobrze - rzuciłam w słuchawkę. Bratu się nie odmawia. Zwłaszcza jak ma głos ocierający się o rozpacz. Kiedy weszłam już tam był. Siedział pochylony nad stołem, obracając w ręku kieliszek koniaku. - Dla ciebie zamówiłem herbatę - powiedział wstając - Taką jak lubisz. Jaśminową. Mój brat. Porządny , zaradny i łebski facet. Mama zawsze powtarzała, że tej co go w końcu upoluje na męża, nawet ptasiego mleka nie zabraknie. Skończył porządne studia, porządnie zarabiał i w ogóle to porządny facet z niego. Jedno co mu w życiu nie bardzo wyszło to ona. Renata. Ale on się nie skarżył. Robił swoje. Zarabiał, budował, urządzał i kochał ją mimo wszystko. Była kobietą, która wybrał i matką jego synów. - Mam dość - powiedział i jeszcze bardziej się pochylił - Takie życie pół na pół, na dwa domy, jest nie dla mnie. Jeszcze rok temu pracował w Polsce, na miejscu. Od poniedziałku do soboty. Od siódmej rano do dwudziestej. Jak w kieracie. Do domu wracał zmę
Czytaj więcej