Napiecie

Ludzie są różni. Jeden lubi teściową, inny jak mu skarpetki śmierdzą. Jeszcze inni lubią latać po sąsiadach.
- Nie ma mnie! - dałam głos ostatkiem sił i nadal sobie leżałam. I się orientowałam. Na sytuację w trzecim świecie, na stan konta, poziom zużycia energii słonecznej i fakt, że pozycja horyzontalna jak żadna inna sprzyja machaniu odnóżami.
Książę małżonek, ma doskonale rozwinięty organ słuchu. Wybiórczego. Poczłapał do drzwi i oczywiście wpuścił gościa zbłąkanego.
- A co to sąsiadko? Leżycie sobie? - Pani Sąsiadka staranowała drzwi do świątyni dumania i zajęła miejsce obok. Na szczęście siedzące.
- Leżymy. Ja i moje ego - odpowiedziałam i ostatnią siła woli podniosłam ziemską powłokę.
Rozejrzała się w poszukiwaniu wspomnianego "Ega".
- Jak zwykle sobie ze mnie żartujesz - zafuczała, założyła łapki na bujny biust i odwróciła się. Niby obrażona. Łypała przy tym okiem czy aby na pewno jej zabiegi przyniosły oczekiwany efekt i czy zacznę się kajać, przepraszać i obiecywać poprawę.
- Herbaty - zapytałam zamiast kajania.
- Herbaty? - udała że się zastanawia - No nie wiem. Głowa mnie coś boli. Nie masz koniaczku?
Takie postawienie sprawy oznacza jedno. Nie przyszła sama. Przywlokła ze sobą problem. Mniej lub bardziej wydumany.
- Mam - odpowiedziałam zrezygnowana i powlokłam się do salonu. Książę małżonek widząc co się święci przezornie się ewakuował. Coś tam mętnie tłumaczył że jakiś poziom oleju, że śrubkę trzeba przykręcić i że on to w ogóle chyba musi iść zobaczyć czy go nie ma garażu.
Sąsiadka pokiwała ze zrozumieniem głową i w oczekiwaniu na koniaczek rozsiadła się wygodnie na fotelu.
- Bo to widzisz - przerwała i popatrzyła na mnie czujnie - Tylko na mnie nie krzycz! Dobra?
- No co ty! Słowo pioniera że nie będę. I bić też nie! - dodałam już z własnej inicjatywy
- Nigdy nie myślałaś o tym, że fajniej by było być mężczyzną? - kontynuowała już spokojnie - bez tego całego balastu w postaci napięcia przedmiesiączkowego, ciąży i menopauzy?
- No nie. Nie myślałam - odpowiedziałam zgodnie ze stanem faktycznym.
Sąsiadka popatrzyła na mnie i machnęła ręką, co w dowolnym tłumaczeniu miało oznaczać "bo ty w ogóle mało myślisz". Jako istota z gruntu, jej zdaniem bezmyślna, nie powiedziałam nic i zajęłam się swoim koniaczkiem poważnie rozważając możliwość pogniewania się . Nie na śmierć i życie, ani na wieki wieków, ale tak odrobinkę. Dla dodania sobie powagi.
- No zobacz, jak oni mają dobrze - zaczęła mnie uświadamiać - Chodzą sobie samopas, jak spluną na ulicy to nikt z tego wielkiego halo nie robi, piją piwo, oglądają mecze i drapią się po.. Wszędzie!
- No tak. A ponadto muszą nosić krawat, sikać na stojąco, a jak sobie wybiorą babską profesje to zaraz wszyscy mówią, że są gejami.
- No nie! - wydarła się teatralnie - Ja tu na poważnie a ty sobie żarty stroisz! Jak zwykle!
- Ależ ja też na poważnie. Jak najbardziej. Ale facetem to bym nie chciała być.
- Ciekawe dlaczego? - powiedziała z przekąsem
- Nie wiem czy ciekawe, ale z całą pewnością pragmatyczne. Bo zobacz, jak my kobiety, kogoś zamordujemy...
- Co?! - mocno się wystraszyła - Co ty gadasz?!
- Teoretycznie ci mówię - uspokoiłam ją - No więc, jak kogoś zamordujemy i udowodnimy, że miało to związek z zespołem napięcia przedmiesiączkowego, to możemy liczyć na łagodniejszy wyrok...

Źródło zdjęcia w sieci