Para Mieszana (wstęp)

Życie jest pełne niespodzianek.
Ona panna bez przydziału. On kawaler z odzysku, po pierwszej przecenie.
Poznali się bo tak chciał los, przeznaczenie, czy też przypadek tak zrządził. Nie ważne. Ważne, że są parą mieszaną i kochają się jak dwa wariaty.
Ona. Ewa.
Panna ładna, zgrabna i inteligentna. Bardzo długo szukała. Tego wymarzonego i wyśnionego. Rycerza na białym koniu, który zabierze ja od mamy, czekolady i życzliwych sąsiadek plotkujących za plecami, że taka to niby z niej wybredna paniusia co to na królewicza czeka, że pewnie ma jakiś feler i nikt jej nie chce. A ona po prostu nie chciała pierwszego lepszego z szeregu. Bo Ona się bylejakością nie zadawalała. Ona jest perfekcjonistką. I już. Za dużo napatrzyła się na nieudane mariaże. Przykład pierwszy z brzegu. Koleżanka z liceum – Bożena, brała ślub w lipcu. Zaraz po maturze. Ewa była zaproszona na ślub i na dwudniowe wesele. Nie pojechała, bo była w trakcie egzaminów na studia. Egzaminy zdała. Dostała się, a szczęśliwa mężatka skomentowała to w ten sposób… ”Co tam, te jej studia! Ja przynajmniej mam męża” No nie da się zaprzeczyć. Mąż był faktem dokonanym. Jak również to, że po miesiącu pożycia, uciekła do mamy z podbitym okiem i pierworodnym w brzuchu. Ewa, nie bardzo wierzyła w swoją fizyczną atrakcyjność. Trudno powiedzieć, czy nie wierzyła w to co widzi w lustrze, czy też zbyt dużo od siebie i własnej urody wymagała.

On. Tomek.
Przywrócony do wtórnego obiegu, kawaler z odzysku. Facet z przeszłością. Dość bujną przeszłością. Jego story obfitowało w skandale, ciało w tatuaże, a umysł w fantastyczne pomysły. Poprzednia prawowita właścicielka, zrezygnowała z praw do własności pod wpływem nie jakiegoś nagłego impulsu ale po kilku latach bezskutecznych prób zresocjalizowania małżonka. O ile znosiła brudne skarpetki rzucane gdzie popadnie, o tyle braków w portfelu i pustej lodówki znieść nie mogła. Poszła sobie przeto w siną dal z mniej przystojnym, ale życiowo zaradnym kochasiem.
Bo Tomek to taki ptak z gatunku niebieskich nielotów. Chciałby w obłoki, tylko ktoś nieopatrznie lotki w skrzydłach popodcinał.
Zdolny ale leń – mówili o nim znajomi. Tomek puszczał takie komentarze mimo uszu. No bo co mu tam jakiś babsztyl z sąsiedniej szufladki będzie dowgadywać? On swoją wartość zna i wie, że w życiu ważne jest to, żeby się umieć dobrze i wygodnie urządzić. Wobec braku perspektyw na szybkie wzbogacenie konta, bo akurat miał dziedzicznego pecha i nie urodził się w rodzinie Rockefellera, postanowił zdać się na intuicję i spryt własny. Trzeba się wżenić w forsę. A potem to on już będzie wiedział co z tymi pieniędzmi zrobić! Ostatecznie łebski z niego facet.

Oni. Czyli para mieszana.
Poznali się, bo nie mieli innego wyjścia. Pewnego umiarkowanie pięknego dnia, ona przez roztargnienie zatrzasnęła kluczyki w swoim nówka sztuka oplu. On przechodząc mimo, zaproponował pomoc. Bo wszystko wszystkim, ale mamusia to go dobrze wychowała. Szacunek do kobiet wpajała. I że się ich w potrzebie nie zdaje na łaskę losu, bo ten jak powszechnie wiadomo jest ślepcem. Tomek za to ślepcem nie był. I od razu się zorientował, że dziewczyna ładna, zgrabna, życiowo zaradna i obrączki na palcu nie nosi. Przeznaczenie jak nic!
CeDeeN...