Miałam sen...;)

Fantazja uczniów jest jak miłosierdzie boże – nieograniczona.
Niewinne zdanie – „Rejent był z zawodu prawnikiem, a cześnik starym kawalerem” - przywołało wspomnienia. Oraz przypomniało, że cuda się zdarzają, czego jestem namacalnym przykładem.

Według wszelkich znaków na niebie i ziemi nie powinnam zdać matury. A jednak! To właśnie ten cud co się stał pewnego razu.
Wbrew przewidywaniom wszystkich dookoła, nie tyle pokładałam nadzieje co święcie wierzyłam, że zadam. A już na pewno z polskiego. No bo jak tu nie wierzyć jak się w dzień, a właściwie w noc przed maturą śni temat? I to jaki!
A było to tak…
Śpię sobie śpię, raczej niespokojnie, aż tu nagle w samym środku snu, wpada moja polonistka, szarpie mnie za kołnierz flanelowej piżamki i każe natychmiast wstawać. I że mam się umyć ubrać i w te pędy zasiadać do pisania. Ledwie zdążyłam wyśnić, że zrobiłam to co mi kazała, a ona już otwiera kopertę, niby że z kuratorium i czyta…
Stosunek Gałczyńskiego do zwierząt na podstawie „Piosenki małego pieska pokojowego”
Jeszcze tylko powiedziała, że jej przykro (akurat!) ale to jeden jedyny temat, więcej niet, że nam życzy powodzenia i … budzik zawył.
Jasna sprawa, że nie było takiego tematu, ale sam fakt że przyśnił mi się Gałczyński ulubiony, piesek pokojowy, a i facet o melancholijnych ramionach pod tytułem Piotr Machalica, gdzieś tam zamajaczył w tle śpiewając „Jestem małym pieseczkiem Auuuu…” , chyba o czymś świadczy? Co?
I zaświadczył! Na świadectwie dojrzałości stoi jak byk, że zdała!
A pani od polskiego zawsze mi powtarzała, że skończę w mięsnym… I tylko pan od mamtmy się z tym nie zgadzał, twierdząc, że z taką wiedzą, popracuję najwyżej do pierwszego remanentu, a manko będę do końca życia spłacać…

Źródło zdjęcia w sieci