Mistrz i Grafomanka (2)

-

Mistrzu odpisał czyli Mistrza i Grafomanki odsłona druga.


Subject: Fwd: Porady prawne i rozważania metafizyczne
Date: Fri, 30 Jun 2010 20:20:42 +0200
From: Mistrz
To: Grafomanka
Moja droga.
(droga w sensie jak najbardziej konwencjonalnym i sztampowo-obiegowym bez aluzji do ceny, wartości robocizny, kosztów – tak jawnych, jak i ukrytych, a także do stanu dróg w Polsce semantycznie się nie odnosząc).

Zgodnie z artykułem 92.31.G. Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 20 stycznia 2004 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD) (Dz. U. z dnia 2 marca 2004 r.), działalność artystyczna jest zdefiniowana następująco:
Artystyczna i literacka działalność twórcza.
Podklasa ta obejmuje:...
cedeen jest tutaj;)

Komentarze

  1. Unknown9 lipca 2010 15:59

    skomplikowane, nader skomplikowane;( Artysta wraz z dobrodziejstwo jego rzeczy, to dla mnie prawdziwy artysta. Duzo latwiej wtedy zrozumiec auto_artyste:)

    OdpowiedzUsuń
  2. Beata9 lipca 2010 21:34

    Zaraz pod-klasa, pewnie bład w druku...miało być "pod czasopisma" :)

    OdpowiedzUsuń
  3. Akwarelia9 lipca 2010 21:35

    Kolera no... Albo popełniłam błąd zakładając bloga, albo wybrałam nieodpowiedni kod PKD... Tak, czy inaczej - coś spipcyłam...
    ;D
    Pozdrawiam ciepło. :)

    OdpowiedzUsuń
  4. Nivejka9 lipca 2010 22:10

    Iwa...
    ...O ile w ogóle artystę zrozumieć można;)

    OdpowiedzUsuń
  5. Nivejka9 lipca 2010 22:17

    Beata...
    Czyżby Miszczu się pomylił?;)

    OdpowiedzUsuń
  6. Nivejka9 lipca 2010 22:19

    Akawarelia...
    Jeśli nawet coś "spipcyłaś" to co komu do tego;)

    OdpowiedzUsuń
  7. dagmar9 lipca 2010 23:51

    Listy artystyczne, że ho ho... :)

    OdpowiedzUsuń
  8. Beata10 lipca 2010 00:08

    Nivejko, pomylił się? e-tam, reka na klawiaturze sie omskła:)

    OdpowiedzUsuń
  9. Nivejka10 lipca 2010 14:52

    Dagmar...
    Mistrzowsko- grafomańskie;)

    OdpowiedzUsuń
  10. Nivejka10 lipca 2010 14:52

    Beata...
    Miszcz z pewnością doceni twoja wyrozumiałość;)

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Sprawa się rypła

-
Obraz
Z Nadwornym jest jak z ciotką. Tą przysłowiową. Bo gdyby ona miała wąsy to by była wujkiem, a gdyby Nadworny nie pierdutnął z rozmachem drzwiami przy wchodzeniu to by nie był sobą. Czasami mam wrażenie, owo pierdutnięcie euforyczne jest kwintesencją jego nadworności. Na szczęście wrażenie jest chwilowe i zdarza się niezwykle rzadko. Szyby w oknach wyglądały na zadowolone. Z rozmachem zamknięte drzwi strząchnęły z nich resztki porannych łez. A skoro one, to i ja nie mam nic przeciwko. Wszak przyzwyczajona jestem. I do huku nawykła. - Ty chyba masz jakiś problem - powiedziałam jak już dopełniliśmy rytuału powitania. Nadworny wytarł resztki szminki z policzka i w sposób wielce znaczący uniósł prawą brew ku górze. W tłumaczeniu na język ludzki miało to oznaczać ni mniej ni więcej tylko; - Czego się czepiasz kobieto? - Ja? Ależ ja się nie czepiam - odpowiedziałam na niezadane pytanie i sobie poszłam. Kawy wszak gościowi wypadało zaparzyć. Bo nie dość że zziębnięty to jeszcze z całą pe
Czytaj więcej

O złamanej nodze

-
Obraz
... dzisiaj będzie. Nadworny wpadł. Jak zwykle, bez zapowiedzi. I nie było by w tym absolutnie nic dziwnego gdyby nie fakt, że zegar wskazywał ledwie siódmą z minutami. Barbarzyńska godzina. - Wpadłeś na śniadanie? - I na kawę. Oczywiście - wysapał bez ceregieli sięgając po moją. Kawę. - Oczywiście... - warknęłam niemal wściekle. Niemal bo na Nadwornego gniewać się jakoś dziwnym zbiegiem okoliczności nie umiem, a i niczemu nie jest winny, że dzisiaj wyjątkowo nie miałam ochoty iść do pracy. No po prostu niechciej mnie dopadł.
Czytaj więcej

Bluszcz

-
Obraz
- W herbaciarni na rynku, za piętnaście minut? - Dobrze - rzuciłam w słuchawkę. Bratu się nie odmawia. Zwłaszcza jak ma głos ocierający się o rozpacz. Kiedy weszłam już tam był. Siedział pochylony nad stołem, obracając w ręku kieliszek koniaku. - Dla ciebie zamówiłem herbatę - powiedział wstając - Taką jak lubisz. Jaśminową. Mój brat. Porządny , zaradny i łebski facet. Mama zawsze powtarzała, że tej co go w końcu upoluje na męża, nawet ptasiego mleka nie zabraknie. Skończył porządne studia, porządnie zarabiał i w ogóle to porządny facet z niego. Jedno co mu w życiu nie bardzo wyszło to ona. Renata. Ale on się nie skarżył. Robił swoje. Zarabiał, budował, urządzał i kochał ją mimo wszystko. Była kobietą, która wybrał i matką jego synów. - Mam dość - powiedział i jeszcze bardziej się pochylił - Takie życie pół na pół, na dwa domy, jest nie dla mnie. Jeszcze rok temu pracował w Polsce, na miejscu. Od poniedziałku do soboty. Od siódmej rano do dwudziestej. Jak w kieracie. Do domu wracał zmę
Czytaj więcej