Mąż i Fiona

- Co to? - sąsiadka, zwana Fioną, zapytała od progu.
- Cacko z dziurką! Dzień dobry. I wszystkiego i tak dalej z okazji sobotniego poranka.
- A dziękuję.... I wzajemnie. Właśnie po to przyszłam, ale mnie tym cackiem ... twu okularami zaszokowałaś.
No proszę. Bo jakby ktoś nie wiedział to ja się stylizuje. Na itelektualistkę. W tym celu nabyłam okulary. A jak mi włosy po eksperymentach niedawnych odrosną, to je będę wiązała w schludny koczek.
Szokujące okulary! Kto by pomyślał. A facet w optyku ostrzegał, że są szalenie pociągające. Bredził coś, że seksowne nawet. Tylko o szokowaniu zapomniał wspomnieć.

Fiona, przyszła w sprawie. Ona nigdy nie przychodzi tak sobie, żeby po prosu siąść, wypić kawę i pogadać o nieszczęściach typu przesolona zupa czy pęknięta gumka w majtkach. Wygodniej jej jest mieć interes z gatunku - Sąsiadko miła, a pożyczcie mi kilo maki, bo pierogi robię i zabrakło. Albo pretekst, mniej lub bardziej wyszukany.
Tym razem przyszła pogadać, o czym nie omieszkała mnie poinformować.
Spodziewałam się relacji z szalonego piątkowego sprzątania, upojnego prania i niezwykle ekscytującego trzepania dywanów. I się rozczarowałam. Niestety...

- Wiesz, że najtrudniej jest pomiędzy? - zaczęła tajemniczo. Pociągnęła mały łyczek kawy z tyciej filiżaneczki i zamilkła wymownie.
- Młotem, a kowadłem? zapytałam
- Raczej wódką i zakąską...- zripostowała ekspresowo - Bo to widzisz, jest cacy, cudownie, fantastycznie i odlotowo. I nagle wyskakuje jakiś królik z kapelusza.
- Albo diabeł z pudełka - wtrąciłam korzystając z przerwy na nabranie świeżej porcji powietrza w płuca.
- Albo długowłosa blondyna z nogami do samego tyłka - dodała.
- I rzęsami do sufitu!
- Tak, proszę ja ciebie, ni z gruszki ni z pietruszki. Rozumiesz? - zapytała retorycznie, bo nie czekając na odpowiedź gaworzyła dalej - I się okazuje, że jesteś rybą i że ci rower niepotrzebny.
Pomyślałam, że nie nadążam. To pewnie przez ten upał miłościwie nam panujący. Widocznie z myśleniem mi nie do twarzy, bo sąsiadka skrzywiła się na widok wyraźnych oznak usiłowanie.
- Nie słyszałaś tego? - zdziwiła się i natychmiast dodała - Że kobiecie facet jest potrzebny jak rybie rower?
Podejrzenia kiełkowały na dnie szufladki z napisem - "prywatne życie sąsiadów - nie otwierać!" Cztery ściany nie zawsze są w stanie dochować tajemnicy, a jeśli nawet to przecieki informacji były są i będą. Od jakiegoś czasu, nie było tajemnicą że w małym, brzoskwiniowym z ogródkiem w którym kwitną sielskie malwy, działo się źle i coraz gorzej. Jakiś czas temu ucichło i przestało iskrzyć. Wydawać by się mogło, że nieporozumienia są przeszłością, że topór zakopany, a z fajki pokoju unosi się dymek wzajemnego zrozumienia i dobrej woli obojga. Niestety. To cisza przed burza była.
- No dobra, a co znaczy to pomiędzy? - zapytałam. Podejrzenia miałam, ale co innego domniemywać sobie, a co innego wiedzieć. I to z ust samej zainteresowanej.
- To znaczy, moja droga, że najtrudniej jest miedzy wyjść za mąż, a rozwieść się. Reszta to pryszcz.
- I co dalej?
- Wyszłam za mąż zaraz wracam...

Życie to bajka... tylko zbyt często zdarza się, że całujemy nie tę żabę...

Źródło zdjęcia w sieci