Duch...

...Bożego Narodzenia
Z początkiem grudnia zaczyna się zbiorowa paranoja.
Wszyscy jakoś dziwnie maja zwiększane potrzeby żywieniowe i nie tylko. Oczywiście kalendarzowo, jest to jak najbardziej uzasadnione i powiedzmy nawet, że ma rację bytu.
Na ulicach co chwila zaczepiają różnej maści i tuszy Mikołaje. Pohukują rubasznie, potrząsają dzwoneczkami, a zamiast cukierków rozdają ulotki  reklamowe.
Sklepy pełne kupujących. Raj dla sprzedawców. Jest szansa, że coś co zalega magazynowe półki, zniknie teraz cudownie.
Są tacy, którzy już  teraz zaczynają gromadzić zapasy na te trzy dni świąteczne (trzy, bo wigilię też wliczyłam). Patrząc na wypchane po brzegi wózki w marketach odnoszę wrażenie, że ludzie jadają tylko dwa razy do roku. Na święta.

           Święta znacznie straciły na wartościach duchowych. Skomercjalizowały się za to potwornie. 3 listopada  z sieciowych megasamów znikają dynie i pojawiają się choinki. Oraz inne bożonarodzeniowe durnostojki. Zewsząd słychać kolędy, a reklamy wrzeszczą żeby kupować, kupować i jeszcze raz kupować.
Więc kupujemy. Nie ważne czy potrzebne czy nie. Nie ważne czy mamy pieniądze czy bierzemy w tym celu kredyt. Ostatecznie bank tez musi zarobić. Tam przecież pracują ludzie, którym przyda się świąteczna premia. Grunt żeby mieć, żeby staropolskiej zasadzie „zastaw się a postaw się” stało się zadość, a spłacać i myśleć co dalej można juz po wszystkim. Jak lodówka i portfel zaświeca pustką.

           Kiedyś było trochę inaczej. Święta miały inny wymiar. I smak.
Okres postu przed Wielkanocą, czy adwentu przed Bożym Narodzeniem, był faktycznie czasem pozbawionym uciech kulinarnych.
- Piachem, albo popiołem szorowaliśmy ganki, żeby nie pozostał na nich nawet ślad tłuszczu - opowiadała moja babcia - Po takim poście, szynka smakowała świątecznie. A zwykły drożdżowy placek - to dopiero był rarytas!
              Odkąd mam swój własny dom, swoją rodzinę, nie ulegam. Zbiorowej świątecznej paranoi.
Sprzątam na bieżąco, więc nie muszę urządzać hurtowego odkurzania, wymiatania, prania, dywanów trzepania i innych takich.
Kolacja wigilijna jakkolwiek tradycyjna to nie koniecznie składa się z dwunastu potraw (chyba że policzymy wszystkie składniki kompotu z suszu;) Kto jest w stanie tyle tego zjeść?  Prezenty? Owszem kupuję. Ale nie do przesady.
             Teraz puenta. Co dzięki temu zyskuję? Czas. To przede wszystkim. Oraz fakt że mogę się cieszyć świętami razem z najbliższymi, a nie podpierać się nosem ze zmęczenia:)
 Bo przecież w gruncie rzeczy nie o prezenty, i nie o  zastawione stoły chodzi …
Jeśli wszystko nadal będzie szło w tym kierunku, to ducha świąt Bożego Narodzenia zobaczymy tylko na kartach "Opowieści wigilijnej" Dickensa….

Źródło zdjęcia: http://pl.wikipedia.org/wiki/Duch_minionych_%C5%9Bwi%C4%85t_Bo%C5%BCego_Narodzenia