O ideale...

... którym nie jestem. Na co mam dowód nienamacalny w postaci słowa mówionego, które jako ulotne pozwoliłam sobie zapisać. Ku pamięci...

Czas i miejsce akcji: dziś, tłusty czwartek, Słoneczny market we Wsi Nadmorskiej

Żyję w ciągłym biegu między pracą, domem, przedszkolem, szkołą i ... no mniejsza z tym. Nic więc dziwnego, że o tłustym czwartku przypomniałam sobie dzięki blogowym wpisom.
- A pani dokąd? - nieznajomy mężczyzna zagadnął jak tylko wturlałam się z auta i zrobiłam pik-pik nowiuśkim pilotem do centralnego zamka (nareszcie!) i ruszyłam w stronę gościnnie uchylonych drzwi lokalnego "centrum handlowego".
- Do sklepu - odpowiedziała zupełnie odruchowo, zapominając na chwilę, o maminych przestrogach, że z nieznajomymi się nie gada.
- Po pączki? -zapytał i zanim zdążyłam choćby kiwnąć głową w odpowiedzi dodał - Jasne, że tak, dziś wszyscy po pączki! Ale może pani nie iść. Już kupiłem.
- Wszystkie? - rzuciłam wściekłe. Rozczarowałam się, i tyle! Tylko czego tu chcieć; Wieś Nadmorska to nie stolica. U nas w bród to tylko turystów latem, a nie sklepów.
- Się pani nie martwi wystarczy! - pan uradował się wielce i błysnął garniturkiem równiutkich ząbków - To gdzie idziemy? - zapytał z rozbrajająca szczerością, nadal szczerząc się radośnie.
- Ale że o co chodzi? - tym razem ja błysnęłam. Inteligencją.
- No gdzie idziemy jeść te pączki? Do mnie czy do pani? - facet kuł żelazo póki gorące. A tempo miał zawrotne.
- Wie pan co? To może do mnie - odpowiedziałam szybko zanim zdążył przejść na na "per ty" - Zrobię herbatkę. I mąż się bardzo ucieszy...
Uśmiech powoli spływał z twarzy pod-sklepowego adoratora.
- Ech, wiedziałem... - westchnął.
- To znaczy co?
- Że ideały nie istnieją. Do widzenia ...
I poszedł, unosząc za sobą torbę pełną  pączków. Wraz z nim odleciały złudzenia...

PeeS. Smacznego!  Podobno dzisiejsze nie tuczą. A gdyby coś nie teges to tu jest ściąga:)
Źródło zdjęcia :  http://deser.pl/deser/1,83453,4516370.html