Pech

Nadworny ma wysoki współczynnik pecha. Z tym w ustach radzi sobie doskonale przy niebagatelnej pomocy siły fachowej w postaci Uli Bladolicej od całkiem niedawna również Nadwornej. Gorzej rzecz się ma z pechem właściwym...
- No kurde, co jest? - wysapał wściekle do słuchawki.
- Co, z czym i dlaczego tak ryczysz? - przemówiłam głosem jak  z zaświatów.
- Gdzie się szlajasz? - wściekłość przekroczyła granice stanu alarmowego. To że nie raczył odpowiedzieć na ani przywitać sie jak kulturalny człowiek pomijam i składam na karb owej wściekłości. Ale szlajanie? Tego darować nie sposób. Strzeliłam focha. Niestety zapomniałam zapamiętać że to nie wideo telefon, ani nie skype czy inne takie z kamerką gadu gadanie. Niczego nie świadomy Nadworny poczuł się prawie zignorowany.
- Nie obrażaj mi się tu tylko przyłaź!- warknął.
- Tak się składa że nie mogę - odpowiedziałam zgodnie z najprawdziwsza prawdą - Leżę w łóżku i ledwie dyszę?
- Aha - odpowiedź padła szybko. Naiwnie myślałam, że to dlatego że mu głupio. Niestety Nadworny stosując się do rady wieszcza sięgnął myślami gdzie wzrok nie sięga. I wykombinował.
- W dzień? I dlaczego tak dyszysz?
- Tobie Nadworny to tylko jedno w głowie - przemówiłam resztką sił nadwątlonych - Leżę bo jestem chora, a dyszę bo mnie gorączka trawi.
- Ile? - zapytał rzeczowo. Zna mnie. I doskonale wie, że mnie byle 37 stopni nie jest w stanie zwalić z nóg.
- Aktualnie 39 i 5, ale nie powiedziałam jeszcze ostatniego słowa - prawie wyszeptałam i padłam. Na poduchę.
- Ty to masz zdrowie, żeby tak chorować - zrzędzenie co prawda nie leży w naturze Nadwornego, ale w takich przypadkach nie nie potrafi sobie odmówić złośliwości.
- Jak kochać to Księcia a jak chorować to nie na pół gwizdka - wygłosiłam przemowę godną królowej chorób wszelakich i zamilkłam. Niezwykle wymownie.
Nadworny też milczał do słuchawki, co pewnie w jego mniemaniu miało być równie wymowne. I w pewnym sensie nawet było. W końcu przemówił.
- Potrzebujesz czegoś?
Prawdopodobnie zapewne było czysto kurtuazyjnie. Nadworny albowiem odebrał niezwykle staranne wychowanie i jego manierom nie można było zarzucić niczego. No może przydałaby się jeszcze odrobina chęci.
- No. Listę zakupów wyślę ci mailem - mimo otumanienia gorączkowego napataczającą się okazję złapałam w lot. Na swoje usprawiedliwienie mam tyle, że Książę Małżonek jak zwykle w oddaleniu.
Nadworny jęknął. A może mi się tylko wydawało? W każdym razie obiecał przybyć i załatwić sprawy deficytów w lodówce. Istnieje jednak prawdopodobieństwo, że zacznie ćwiczyć asertywność. Względnie załatwi mi jakiś katering. Albo opłaci dochodzącą gosposię*).

*) Jak się określa męski odpowiednik gosposi?

PeeS. Nie byłam w stanie ani odpowiadać na komentarze, a pisać ich na Waszych blogach tez nie miałam siły. Wybaczycie?

Źródło zdjęcia w sieci; http://dooktor.pl/artykuly-medyczne/aktualnosci/niebezpieczne_lekarstwa.html