Poczytaj mi mamo?

Zaprawdę powiadam Wam; geny to straszna rzecz!
Krzyś, prywatnie syn, służbowo przedszkolak gen czytania odziedziczył. Po mnie rzecz jasna. Niestety jakimś cudem nie opanował jeszcze sztuki składania liter w sylaby, a tych w wyrazy. Analfabeta jeden.
Najprawdopodobniej robi to celowo; pasjami uwielbia jak mu się czyta. I skubaniutki egzekwuje swoje prawo do codziennej porcji lektury niezwykle skrupulatnie. Nawet jak chory i ledwie na oczy patrzy, to nie popuści.
W kwestii doboru treści nie ma specjalnych wymagań. Oczywiście preferuje Franklina i inne takie, ale równie dobrze mogłabym mu "Wojnę i pokój " czytać, albo wiadomości sportowe.
Kiedyś to sobie nawet myślałam że on po prostu lubi słuchać, wszystko jedno czego. Ale mnie zaskoczył. To było wtedy jak zapytał;
- Dlaczego ten Janusz był taki głupi? -  czytalismy wtedy "Sławę i chwałę".
- Nie głupi tylko romantyczny - pouczyłam zupełnie bez sensu. i się wkopałam. Dalej posypały sie pytania w stylu; co to romantyczny, a dlaczego romantyczny i po co romantyczny. Wszystko po to żeby potem matczyny wywód i gimnastykę słowną zrozumiałą dla kilkulatka skwitować jednym, krótkim zdaniem;
- Aha, czyli że głupi...

Dzisiejszy wieczór niczym nie różnił się od poprzednich. Młodociany miłośnik słowa drukowanego, przydreptał do mojej sypialni i zaczął grzebać na stoliku nocnym w poszukiwaniu czegoś do czytania. Jedna okładka szczególnie go zainteresowała ...
- Małpa, małpa, pół małpy - pół ludzia, dwa rozbrane człowieki. Poczytasz mi to?

A tyle razy mówiłam, że nie ocenia się książki po okładce!

Dobrej nocy:)


Źródło zdjęcia w sieci: http://www.salonkulturalny.pl/ksiega-glupoty-czyli-kretynizm-bez-granic/