Blogerzy i dzieci

... nie ryby, a głosu nie mają. Mają za to przechlapane. Z powodu gdyż nikt ich nie pyta o zdanie.Tak sobie pomyślałam jak bloger szalał. zabierał, a potem oddawał. Nie bez walki ze strony informatyków, ale oddawał...
Emocje zapytała mnie kiedyś dlaczego Niwejka i skąd "Zołza z PeGeeRu"
Rodzinna legenda głosi, że zaraz po urodzeniu, gdy od zmęczonej matki  pod ojca opiekę, zmęczoną uniosłam powiekę pierwsze co pomyślałam to;
- Ufff... Kobita! Na początek może być. Resztą zajmę się jak nieco podrosnę.
Zaraz potem znaczyłam swoją własność poprzez obsikanie krawata.
Na podstawie tej historii uknułam iście spiskowa teorię, która przez niemal całe pierwsze dwie dekady życia spędzała mi sen z powiek. Uznałam albowiem, że imię dostałam za karę... Krawat podobno był jedwabny, kupiony za obcą, walutę za którą z przyczyn ekonomiczno-politycznych robiły poczciwe bony PeKaO..
No bo jak inaczej wytłumaczyć fakt, że inne dziewczyny miały na imię Sandra, Judyta, albo na ten przykład Dagmara. O Martinelli to nawet marzyć nie śmiałam.
Pewnym pocieszeniem był fakt, że nie tylko mnie rodzice tak pokarali.  W podstawówce było nas sześć, w liceum tylko cztery.

Jego Ekscelencja też nie wykazał się zrozumieniem. Podczas bierzmowania, zdecydowanie odmówił nadania mi wymarzonego imienia. Chciałam być Sandrą. Purpurowy ekscelencja zaproponował Marię. Ostatecznie stanęło na Monice. Za karę, tylko udałam, że go cmokam w sygnet.
Trudno. Przyzwyczaiłam się. I pogodziłam z losem. A tak naprawdę to uznałam, że nie jest tak najgorzej. Ostatecznie o Sandrze nikt nie śpiewa. A o Beacie i owszem.

Niejako w rekompensacie za przechlapane dzieciństwo, wymyśliłam sobie pachnącego nicka. Chyba całkiem sympatycznego. Aż tu nagle dziś, we wczesnych godzinach porannych Bloger ni z gruchy ni z marchewki, bez pytania, bez podania przyczyn postawił mnie przed faktem dokonanym. I mnie zdemaskował. Jednocześnie odbierając moją Nivejkę.
Bo co? Bo postanowił że blogerzy nie mogą być anonimowi?
A tak w ogóle to dlaczego tylko niektórzy zasłużyli na ten zaszczyt?

Kwestii Zołzy nie trzeba chyba wyjaśniać. Pegeeru też nie. Wszak wszystko (aż za dobrze)  widać na dołączonym obrazku. Zołza jakich mało. Tylko ten wianek taki mało pegeerowski:)

PeeS. Oczywiście, jeśli ktoś ma ochotę odpowiedzieć na ptranie dlaczego nick taki a nie inny i skąd nazwa waszego bloga, to proszę bardzo. Mnie i Tabu, która wymysliła tę zabawe będzie bardzo miło się dowiedziec:)