Buena
To była piękna niedziela. Słoneczna, leniwa, prawdziwie niedzielna...
O złamanej nodze
... dzisiaj będzie. Nadworny wpadł. Jak zwykle, bez zapowiedzi. I nie było by w tym absolutnie nic dziwnego gdyby nie fakt, że zegar wskazywał ledwie siódmą z minutami. Barbarzyńska godzina. - Wpadłeś na śniadanie? - I na kawę. Oczywiście - wysapał bez ceregieli sięgając po moją. Kawę. - Oczywiście... - warknęłam niemal wściekle. Niemal bo na Nadwornego gniewać się jakoś dziwnym zbiegiem okoliczności nie umiem, a i niczemu nie jest winny, że dzisiaj wyjątkowo nie miałam ochoty iść do pracy. No po prostu niechciej mnie dopadł.
Wygląda, śpiewa i zachowuje się jak Kat Deluna :P
OdpowiedzUsuńU mnie nie była leniwa...
OdpowiedzUsuńLubię głos tej pani :)
OdpowiedzUsuńByła. I się szybko skończyła.
OdpowiedzUsuńMiałam dobrą lekturę: "Żona myśliwego" Katherine Scholes.
Pozdrawiam.
Nie miałam nic śpiewającego w domu.Tak jakoś...
Dziękuję za komentarz :)
OdpowiedzUsuńNa zdjęciu moje ukochane Kaszuby w okolicach Góry Siemierzyckiej. Najmilsze odwiedziny, jakich mogłam się spodziewać. Właścicielka jednego z pierwszych blogów, którego regularnie podczytuję. Ja to mam szczęście, to będzie dobry tydzień. :)
i oby szybko do następnej :))
OdpowiedzUsuńdziś już wtorek