Odkrycie

Sponsorem niniejszego postu jest literka B. Jak browar. I dlatego, z tego miejsca chciałabym serdecznie podziękować producentom piwa i  uprzejmie donieść, że dziś w godzinach wczesno-późno nocnych, właśnie dzięki spożyciu finalnego produktu warzenia chmielu dokonałam epokowego odkrycia.


Noc, jak to ona, była ciemna.  Nic w tym takiego w końcu dziwnego. Dziwne natomiast jest to, że mając niewątpliwą przyjemność znać siebie od lat ... wielu nadal jestem niereformowalna. I spożywam przed snem.
Wracając jednak do tematu odkrycia...
Skoro tylko wstałam z łóżka i bardziej niż wściekła na samą siebie, poszurałam przydeptanymi kapciami w kierunku w którym wedle wszelkich znaków na planie zagospodarowania przestrzennego nieruchomości położonej we Wsi Nadmorskiej powinna być toaleta, ona wstała też. Wena znaczy się, pies rasy sznaucer zminiaturyzowany. I poczłapała za mną. To znaczy chciała przede mną ale ją prześcignęłam. Potem ona mnie. Na to ja nie chciałam być gorsza od czworołapa i ponownie rozpoczęłam manewr wyprzedzania. Niestety bez zachowania zasad bezpieczeństwa ruchu drogowego. Po pierwsze nie włączyłam kierunkowskazu, a po drugie działałam w stanie pomroczności sennej. I się łupłam.
- Auuuuuuuu! - zawyłam na cały regulator chwytając się jednocześnie za łupnięte miejsce.
- Że co? - nieprzytomnie zapytał książę Małżonek. Zainteresowanie było pozorne, bo nawet nie raczył łypnąć okiem. Na odpowiedź też nie czekał. Nakrył się kołdrą bardziej niż po uszy i zanim zdążyłam zawyć powtórnie, wyłączył świadomość i  zachrapał (podświadomie, bo przecież on nie chrapie!). Zapamietam to sobie! Oraz z całą pewnością się zemszczę!
***
Po ciemnej jak tabaka w rogu nocy nastał dzień. Słoneczny w stopniu umiarkowanym. Wydarzenia nocne przypominał wielki, monstrualny wręcz sino-koperkowo-rózowy placek. Pan mąż też co nieco pamiętał.
- Zdawało mi się czy coś wyło w nocy? - zapytało Książątko po czym  ziewnęło szeroko i dolał sobie kawy.
- Nie coś tylko ktoś - odparłam z lekkim naburmuszeniem - Ja konkretnie.
- Aha. A dlaczego? - tym razem zainteresowanie wcale nie było większe niż w nocy.
- Bo dokonałam odkrycia - poinformowałam uprzejmie. 
- To się krzyczy eureka wtedy a nie wyje - zakpił złośliwie - A co odkryłaś?
- A to, że już wiem do czego służy kość piszczelowa - wymamrotałam między jednym a drugim łykiem porannej kawy.
- Interesujące - Książątko oderwało wzrok od telewizora i zaszczyciło mnie spojrzeniem - Do czegóż więc?
- Do odnajdywania w ciemnościach mebli. I innych sprzętów domowych.
- Taaaa - książę Małżonek westchnął niemal filozoficznie, podrapał się w prawe zakole i stwierdził autorytatywnie - Jakie odkrycie taki okrzyk...

PeeS. A  dlaczemu to zdjęcie? Bo każda wariatka ma w głowie kwiatka;)