Zaganiana

-
"Nie należy być dumnym z tego, że się czegoś nie rozumie"
A. Słonimski

Toteż nie jestem. Nic a nic. A nawet się wstydzę ignorancji. Nie zmienia to jednak faktu, że nadal niewiele  rozumiem. Od samego wstydzenia (się) wiedzy nie przybywa. Wszakże...
Podjęłam przeto mocne postanowienie poprawy. Naturalnie przy wydatnej pomocy szefowej, która to odpowiednim pismem popartym paragrafem i pieczątką nakazała. Udział w szkoleniach, doskonaleniach i innych takich, które z ignorantki mają mnie przemianować na omnibusa.
Pierwsze było tydzień temu, kolejne wczoraj a następne w czwartek. To oczywiście dopiero rozgrzewka. Potem będą kolejne. Załatwię je siłą rozpędu...
A póki co zapominam gdzie zostawiam kubek z kawą. Nie mam czasu na pierdoły. I padam na twarz.

Źródło zdjęcia: http://www.garnek.pl/achach5/15341299/zaganiana-taka

Komentarze

  1. Nika11 października 2011 12:57

    Ano,zdarza się, że nawet nie ma czasu taczki załadować.Ale... jakie Ty niby pierdoły masz na myśli? siem zastanawiam:)a z kubkami kawowymi to radzę Ci kombinować następująco:wiele kubków, duża ilość zaparzonych kaw.I tak z tego wypijesz maksymalnie jedną ... i to pewnikiem zimną.

    OdpowiedzUsuń
  2. Stardust11 października 2011 13:33

    O matko!!! Zolziku, moj Wspanialy kiedys zostawi kubek z kawa w lazience, a innym razem w szafie na polce.. Myslalam, ze jego juz nikt nie przebije:)))

    OdpowiedzUsuń
  3. Nivejka11 października 2011 13:41

    Nika...
    Pierdoły to pierdoły. Po prostu. Teraz nawet nie mam na nie czasu, a tak przyjemnie jest czasami ponicnierobić;D

    OdpowiedzUsuń
  4. Nivejka11 października 2011 13:43

    Star...
    Ja znalazłam dziś swój w spiżarce... poszłąm rano kota nakarmić:D

    OdpowiedzUsuń
  5. Beti44411 października 2011 14:02

    Oj, nie lubię nie mieć czasu na pierdoły, swoje pierdoły uwielbiam;)Ale nie rozumieć też nie lubię, z drugiej strony.Natomiast z trzeciej strony - padania na oblicze nie lubię wcale. Łomatkojedyna, strasznie na "nie lubię, nie lubię" jestem dziś;)

    OdpowiedzUsuń
  6. jazz11 października 2011 14:29

    no cóż, a ja chętnie bym jakiś kursik zaliczyła ale.. pkt.1 albo jestem opornym osobnikiem i myślą, że nic to nie da, pkt.2 myślą, że jestem geniuszem i nie potrzebuje szkoleń.. w każdym razie ja optuje za pkt.nr 2;-), a na szkolenia nie ma co liczyć.. słysząc z opowiadań jak wyglądają kursy kreatywności, i na co idą pieniążki, chyba chętnie bym sobie podyskutowała z "fachową" kadrą.. nawet kosztem zagubionego kubka;-)

    OdpowiedzUsuń
  7. zielinskabeata11 października 2011 15:18

    Nivejko weekend już blisko ;) ale czy czas się znajdzie?
    Ja staram się mieć więcej czasu na pierdoły ale marnie mi to wychodzi. Pozdrawiam

    OdpowiedzUsuń
  8. Unknown11 października 2011 15:41

    niestety, prawdziwa wolność tylko we własnej firmie. Mój mąż po studiach przepracował rok i przysiąg, że nigdy nie będzie pracował w państwowej firmie. Słowa dotrzymał:)
    A ja... Szkoleń tysiące miałam i dlatego rozumiem, że Ty nie rozumiesz.

    OdpowiedzUsuń
  9. Mira11 października 2011 16:22

    To minie moja kochana, każde szkolenie ma jakiś koniec. Wróci gorąca kawa, wrócą pierdoły, wtedy to będą omni-pierdoły. Buziak.

    OdpowiedzUsuń
  10. anabell11 października 2011 17:58

    Zawsze bawi mnie wiara przełożonych,że szkolenia w czymkolwiek pomogą.Emerytura to jednak cudowny stan.
    Miłego, ;)

    OdpowiedzUsuń
  11. Małgorzata11 października 2011 20:57

    to teraz w końcu już wiesz po co ktoś wymyśla szkolenia.. w tej sytuacji gdy człowiek zabiegany wszystko można mu wcisnąć.:) trzymaj się dzielnie:)

    OdpowiedzUsuń
  12. deZeal11 października 2011 21:20

    Ja natomiast słyszałam, że im człowiek bardziej zaganiany, tym więcej czasu ma na pierdoły, znaczy się ponoć umiejętność lepszej organizacji czasu jest odwrotnie proporcjonalna do ilości czasu posiadanego... Zupełnie tego nie rozumiem.... widać kursik jakiś mi potrzebny również, hehehehe...
    Pozdrawiam:)

    OdpowiedzUsuń
  13. Rotek11 października 2011 21:48

    Ja tam uważam, że warto chodzić na szkolenia i kursy jak są darmowe. Powiadają, że trzeba być jak papier toaletowy: wicznie się rozwijać.

    OdpowiedzUsuń
  14. Nivejka11 października 2011 22:59

    Beti444...
    Bo pierdoły są ważne! Bez nich życie jest takie nudne;D

    OdpowiedzUsuń
  15. Nivejka11 października 2011 23:00

    Jazz...
    Kursów wszelakich ci u nas dostatek. Tylko czy jesteś pewna że ci się chce? Nie lepiej mieć czas na pierdoły?;D

    OdpowiedzUsuń
  16. Nivejka11 października 2011 23:02

    Beata...
    W sobotę jadę do Gdańska. I to jest coś na co warto poczekać ;D

    OdpowiedzUsuń
  17. Nivejka11 października 2011 23:03

    Iva...
    Jeśli rozumiemy, że nie rozumiemy to juz i tak dużo;D

    OdpowiedzUsuń
  18. Nivejka11 października 2011 23:05

    Mira...
    Jasne. Wszystko kiedyś mija:)

    OdpowiedzUsuń
  19. Nivejka11 października 2011 23:06

    Anabell...
    Zgadzam się. Żeby jeszcze nie była taka głodowa...

    OdpowiedzUsuń
  20. Nivejka11 października 2011 23:06

    Tabu...
    Trzymam się!;)

    OdpowiedzUsuń
  21. Nivejka11 października 2011 23:09

    deZeal...
    W każdej plotce jest ziarenko prawdy. Jest też "ale". Ale jeśli ktoś jest roztrzepany to nigdy nie pookłada czasu racjonalnie;)

    OdpowiedzUsuń
  22. Nivejka11 października 2011 23:10

    Rotek...
    No to chodzę. Podpieram się nosem i chodzę;)

    OdpowiedzUsuń
  23. zgaga11 października 2011 23:39

    A czy już się czujesz ,,doszkolona''?

    OdpowiedzUsuń
  24. Nivejka11 października 2011 23:49

    Zgaga...
    No masz! Oczywiście że... ciut-ciut;D

    OdpowiedzUsuń
  25. zielinskabeata12 października 2011 03:20

    czyli zapowiada się całkiem fajna sobota! już teraz życzę udanej wyprawy :)

    OdpowiedzUsuń
  26. The Dark Passenger12 października 2011 10:53

    Jeśli już zabijasz czas, czyń to humanitarnie :)
    Odpoczniesz na wieczorku zaczepno-rozpoznawczym :)

    OdpowiedzUsuń
  27. Margarithes12 października 2011 15:00

    Nie mam czasu na pieprzoty - tak sobie przypomniałam :P

    OdpowiedzUsuń
  28. Nivejka12 października 2011 23:32

    Beata...
    Dzięki:)

    OdpowiedzUsuń
  29. Nivejka12 października 2011 23:33

    Robię zdjęcia...
    Zazdrościsz?:D

    OdpowiedzUsuń
  30. Nivejka12 października 2011 23:34

    Margo...
    Na pieprzoty też nie mam :D

    OdpowiedzUsuń
  31. scenki13 października 2011 03:16

    Nie zgub kubka. Przyda się na szkoleniach ;)

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

O złamanej nodze

-
Obraz
... dzisiaj będzie. Nadworny wpadł. Jak zwykle, bez zapowiedzi. I nie było by w tym absolutnie nic dziwnego gdyby nie fakt, że zegar wskazywał ledwie siódmą z minutami. Barbarzyńska godzina. - Wpadłeś na śniadanie? - I na kawę. Oczywiście - wysapał bez ceregieli sięgając po moją. Kawę. - Oczywiście... - warknęłam niemal wściekle. Niemal bo na Nadwornego gniewać się jakoś dziwnym zbiegiem okoliczności nie umiem, a i niczemu nie jest winny, że dzisiaj wyjątkowo nie miałam ochoty iść do pracy. No po prostu niechciej mnie dopadł.
Czytaj więcej

Sprawa się rypła

-
Obraz
Z Nadwornym jest jak z ciotką. Tą przysłowiową. Bo gdyby ona miała wąsy to by była wujkiem, a gdyby Nadworny nie pierdutnął z rozmachem drzwiami przy wchodzeniu to by nie był sobą. Czasami mam wrażenie, owo pierdutnięcie euforyczne jest kwintesencją jego nadworności. Na szczęście wrażenie jest chwilowe i zdarza się niezwykle rzadko. Szyby w oknach wyglądały na zadowolone. Z rozmachem zamknięte drzwi strząchnęły z nich resztki porannych łez. A skoro one, to i ja nie mam nic przeciwko. Wszak przyzwyczajona jestem. I do huku nawykła. - Ty chyba masz jakiś problem - powiedziałam jak już dopełniliśmy rytuału powitania. Nadworny wytarł resztki szminki z policzka i w sposób wielce znaczący uniósł prawą brew ku górze. W tłumaczeniu na język ludzki miało to oznaczać ni mniej ni więcej tylko; - Czego się czepiasz kobieto? - Ja? Ależ ja się nie czepiam - odpowiedziałam na niezadane pytanie i sobie poszłam. Kawy wszak gościowi wypadało zaparzyć. Bo nie dość że zziębnięty to jeszcze z całą pe
Czytaj więcej

Bluszcz

-
Obraz
- W herbaciarni na rynku, za piętnaście minut? - Dobrze - rzuciłam w słuchawkę. Bratu się nie odmawia. Zwłaszcza jak ma głos ocierający się o rozpacz. Kiedy weszłam już tam był. Siedział pochylony nad stołem, obracając w ręku kieliszek koniaku. - Dla ciebie zamówiłem herbatę - powiedział wstając - Taką jak lubisz. Jaśminową. Mój brat. Porządny , zaradny i łebski facet. Mama zawsze powtarzała, że tej co go w końcu upoluje na męża, nawet ptasiego mleka nie zabraknie. Skończył porządne studia, porządnie zarabiał i w ogóle to porządny facet z niego. Jedno co mu w życiu nie bardzo wyszło to ona. Renata. Ale on się nie skarżył. Robił swoje. Zarabiał, budował, urządzał i kochał ją mimo wszystko. Była kobietą, która wybrał i matką jego synów. - Mam dość - powiedział i jeszcze bardziej się pochylił - Takie życie pół na pół, na dwa domy, jest nie dla mnie. Jeszcze rok temu pracował w Polsce, na miejscu. Od poniedziałku do soboty. Od siódmej rano do dwudziestej. Jak w kieracie. Do domu wracał zmę
Czytaj więcej