Nie taki gupi jak się wydaje...

Nie noszę przy sobie noża. Ani w torebce ani tym bardziej w kieszeni. Ryzyko zbyt duże. Jeszcze się, jak przewiduje proroctwo otworzy i co? Na służbę zdrowia nie ma co liczyć, a ZUS też ma ważniejsze sprawy na głowie niż wypłacanie odszkodowania ofierze losu i przepowiedni. Lepiej więc dmuchać jak to mówią na zimne i wzorem stoików obserwować.


Że coraz trudniej zachować stoicyzm? No sorry, nikt nie obiecywał że będzie łatwo. Poza tym nie rozumiem o co to pieniactwo całe. Przecież zanim nastała era obowiązkowych kont osobistych wszyscy tak robiliśmy. A wcześniej nasi rodzice, dziadkowie, pradziadkowie... Przyniesioną do domu wypłatę rozkładało się na kupki; to na czynsz, to na nowe buty dla Kazia i spodenki gimnastyczne dla Tereski, to na żarcie, to na kulturę czyli abonament RTV... I w zasadzie nic się nie zmieniło. No może z tym abonamentem to już tylko co poniektórzy, z przyzwyczajenia.


Nie ma więc dziwne że ZUS jako instytucja skądinąd absolutnie nienowoczesna hołduje starym nawykom i tez dzieli kasiorę; sprawiedliwie, każdemu według potrzeb. Tylko, że teraz to sie pula nazywa, a nie kupka.
Pule są jak wiemy różne; mniejsze, większe, znikome. Wszystkie jednak niezwykle potrzebne i społecznie uzasadnione.
Żeby nie być gołosłownym;
- Na utrzymanie pałaców musi być? Musi! Być ciepło, widno, elegancko.
- Na pensje dla pracowników? No a jakżeby inaczej? Jeszcze by tylko brakowało, żeby panie i panowie zusowcy na żebry poszli.
- A marmury? Jak się już postawiło to i konserwować trzeba, nie ma to tamto.
- Na nowe super wypasione laptopiki? Oczywiście! Informatyzacja ważna rzecz.
- Auta? A czym niby urzędnik ma jeździć żeby skontrolować czy taki dajmy na to Kowalski faktycznie ma katar?
- Na wypłaty świadczeń. Też jest. A co ma nie być! A że kupka najmniejsza? No przecież mówiłam, że każdemu według potrzeb.
- Jeszcze jakiś fundusz reprezentacyjny by sie przydał...

No i skąd na to wszystko brać? Z próżnego to i Salomon nie nakapie. Na cuda nie ma co liczyć.
Nie pozostaje więc nic innego jak praca u podstaw. Podatnik musi, po prostu musi zrozumieć, że nie jest pępkiem świata i że ów świat wcale nie kręci się wokół niego i jego wygórowanych, z księżyca wziętych potrzeb. Im wcześniej to zrozumie tym lepiej. I dla niego i dla ZUS-u. Przecież na litość; Zakład Ubezpieczeń Społecznych nie jest organizacją charytatywną ani Robin Hudem jakimś. Żeby komuś dać musi sobie zabrać, a tylko ostatni gupi by tak robił. ZUS jednakowoż do gupków nie należy i sam sobie kuku nie robi.

Apelując do sumień wszystkich płacących składki; nie marudźcie, nie jęczcie, nie narzekajcie, bądźcie empatyczni. Wszyscy jedziemy na tym samym wózku. Tam, w ZUSie, też pracują ludzie. Ludzie których dotyczą te same przepisy prawne. Ostatecznie podobnie jak my wszyscy, będą musieli pracować do 67 roku życia i muszą sobie zapewnić godziwe warunki pracy.

Abstrahując od rzeczywistości to czym jest marne 2,4 mln na nowe komputery wobec wieczności?
No właśnie...

Źródło zdjęcia: http://www.facebook.com/#!/wiekemerytalny