O krowie co wyje i konieczności zdjęcia piżamy

Obudziło mnie mało romantyczne wycie.  Albo coś pomiędzy. Według danych producenta to była krowa. Powinna więc muczeć. A ta ewidentnie wydawała z siebie dźwięki wyciopodobne i wielce drażniące.
- Co za kretyn instaluje sobie taki dzwonek? - syczałam usiłując namacać kapcie i zlokalizować pasek od szlafroka. Nawet najbardziej wyjściowa piżama nie nadaje się go otwierania drzwi niewiadomokomu. Bo ktoś kto w sylwestrowy poranek szwenda się po obcych lokalach mieszkalnych zamiast siedzieć i spisywać noworoczne postanowienia musi być niewiadomo kim. Inkasent był wczoraj, listonosza się nie spodziewam, a odpowiedzialny za zainstalowanie wyjącej krowy zapowiedział się dopiero za kilka godzin.
- Zamknij się - powiedziałam do krowy pokazując jej jednocześnie język. Z rozmachem otworzyłam drzwi. Lodowaty wiatr od morza za karę smagnął mnie po nieosłoniętych szlafrokiem łydkach  i zabrał ze sobą okrzyk który wydałam na powitanie przybyłych.
- Że co? - zapytał Nadworny  ledwie udało mu się złapać oddech.
- Że się cieszę, że was widzę mówiłam.
- Aha - Nadworny pokiwał ze zrozumieniem głową. Ula nic nie mówiła. Aż się zaczęłam martwić czy aby na pewno dobrze się czuje. Zwykle blada twarz okolona prosta blond fryzura nabrała kolorów. Tylko jakiś takich dziwnych. Sino-koperkowych wpadających w fiolet.
- Coś się stało?  - zapytałam troskliwie.
- Tak to znaczy nie - plątała się w zeznaniach - Nic takiego. Po prostu muszę odtajać.
W tych okolicznościach musiałam zaniechać dalszego wypytywania się o przyczyny żeby zapobiec skutkom. Pognałam do kuchni i zaparzyłam grzańca.
- Herbaaaaaaata? - Nadworny pokręcił nosem z niezadowoleniem.
- Nie dla ciebie - wydarłam mu kubek. Tylko ze względu na obecność pierwszej damy lokalnej stomatologii powstrzymałam się przed dodaniem wdzięcznego "dupku" - Ty... dżentelmenie Ty! Od siedmiu bolących na raz zębów!
Ula z wdzięcznością przyjęła i herbatkę i kocyk i ciepłe kapcie typu babcine bambosze. Nawet zaczęła przemawiać;
- Bo ja strasznie ciepłolubna jestem. I jak trochę postaliśmy na peronie to chyba zaczęłam zamarzać. Ja już nawet zwidy miałam wiesz?
- Za mną! - krzyknęłam na Nadwornego - Do kuchni! Marsz!
Poszedł karnie i z miejsca zaczął się rozglądać za czymś mokrym, gorącym i pachnącym. A kawa już bulgotała w ekspresie. Zasłoniłam maszynkę własnym ciałem.
- Lepiej żebyś miał wiarygodne usprawiedliwienie, że twoja jakby nie było Narzeczona mało nie zeszła! O złe zamiary cię nie podejrzewam, bo chyba nie zdążyłeś wykupić jej polisy, ale o brak zdrowego rozsądku to i owszem. Zeznawaj!
- No właśnie nie mam - Nadworny smętnie zwiesił głowę - Mieliśmy jechać do mojej ciotki do leśniczówki. Pociągiem, bo tam droga zasypana i tylko saniami można. Mięli po nas wyjechać. No i trochę postaliśmy na peronie, poczekaliśmy, aż wreszcie przyjechał. tyle że zimny. I na dodatek u was na stacji podali komunikat że przerwa techniczna czy coś takiego. Z powodu oblodzenia torów. No to przyszliśmy. Ula nie chciała. Bo mówiła że nie można tak ludziom przeszkadzać w Sylwestra. To ja nalegałem. Przepraszam. - zakończył z wyraźnym błaganiem wypisanym na twarzy i niema prośbą o łagodny wymiar kary. I kubek życiodajnej kawy.
Jakoś nie miałam sumienia wrzeszczeć.
Wniosek; Łaska Pańska podróżuje na koniu maści pstrej, a Nadworny nie ogląda (o zgrozo!) wiadomości!
Inaczej zapewne wiedziałby, że zima zupełnie znienacka zaatakowała. I zupełnie zaskoczyła drogowców, kolejarzy i pana Ministra Jednego.
A Nadworny zaskoczył mnie i Księcia Małżonka.. Będziemy musieli zrezygnować z planów poczynionych na dzisiejszy wieczór. Pizamowe party zastapi balanga w eleganckich dżinsach.
Poza tym gość w dom, impreza sylwestrowa mocno improwizowana się kroi. I niech się dzieje wola nieba....
Nadworny poleciał po szampana, Ula kombinuje z sałatkami, a ja udaję, że mam pilną robotę przy kompie. No bo mam. Parafrazując znanego polityka "Nie muszem, ale chcem" złożyć wam życzenia:

Dobrego Nowego 2011 Roku!!!
Żeby spełniły się marzenia. wszystkie, nawet te trudne.
Żeby plany poczynione zostały zrealizowane.
a wszystko co złe niech idzie w diabły!

PeeS. Moje postanowienia? Jest jedno; nie czynić postanowień. Bo jakoś głupio tak świecić przed samym sobą oczyma, że się ich nie dotrzymało;)

PeeS. 2. Wczoraj był inkasent (mój ulubiony, ten od wody) i powiedział, że składając życzenia koniecznie trzeba powiedzieć że dotyczą 2011 roku. Inaczej się nie spełnią. Nie to żebym była przekonana o tym, że dzisiejsza noc ma jakieś cudowne moce sprawcze, niemniej co nam szkodzi spróbować. Tym bardziej że dobrych życzeń nigdy za wiele:)