Pierścionek

Pierwszy raz "na zawsze" zakocham się w przedszkolu. Miał na imię Robert i robił absolutnie fantastyczne babki z piasku, do których  podwalam herbatkę z błota. Miłość nie przetrwała próby czasu i zakończyła się wraz z pierwszym dzwonkiem w podstawówce.Wtedy to nastała era Piotrka...
Mój syn przeżywa teraz podobne sercowe rozterki. I tam to dopiera są "Śluby panieńskie czyli galimatias w krótkich majteczkach"!

- Mamo! Klara się we mnie zakochała! -  Młody przyleciał z radosną wieścią. Uśmiech szeroki jak Oka po chwili jednak znikł z twarzy. Jego miejsce zastąpiła wywinięta w dół podkówka.
- To chyba dobrze nie? - zapytałam  z pewną taką ostrożnością.
- No - przyznał i jeszcze mocniej wygiął podkowę - Tylko że nie mam pierścionka.
taki problem to nie problem. Pierścionków ci u nas dostatek. Z oczkami w każdym kolorze tęczy. Nie byłam tylko pewna czy pierścionek jest dobrym pomysłem.
- Może lepiej naszyjnik? - zapytałam. Wyciągnęłam z pudełka przepiękną kolię która dostałam rok temu. Różowe plastikowe koraliki połyskiwały  w świetle żyrandola.
- Nie! Musi być pierścionek. Nie masz pierścionka?
- Mam- wysypałam zawartość skarbca. Wspólnymi siłami wybraliśmy najbardziej odpowiedni. Oczko w kształcie motylka wydawało mi się bardzo odpowiednie. I mało zobowiązujące.
Sielanka trwała tydzień. No może półtora. Kobiety to jednak są. A raczej nie są. Stałe w uczuciach.
- Dziwne... - synu przemówiło miedzy jednym kęsem naleśnika a drugim - Jeszcze wczoraj mnie kochała, a dziś już nie.
- Klara? - zapytałam głupio. No bo kto inny? Od afery z pierścionkiem ciągle słyszałam opowieści o tym jaka to ona cudowna. jak wspaniale skacze na jednej nodze i najpiękniej rysuje serduszka na laurkach dla pani.
***
Po obiedzie wybraliśmy się na wycieczkę. Do fryzjera.
- Synek wyglądasz cudnie - pochwaliłam dzieło pana Piotrusia, skoro tylko wydobyłam potomka z fotelika.
- Tak? - zapytał i uważnie przyjrzał się swojemu odbiciu w salonowym lustrze. Po chwili na twarzy zakwitł uśmiech numer 2. Ten zarezerwowany dla sytuacji wyjątkowo przyjemnych - No! To teraz niech żałuje!
- Kto? - znowu nie wykazałam się przenikliwością.
- No ona - Klara została niniejszym zdegradowana do kategorii "onej".